Deel 2 van de vakantie: Yucatán

Yucatan

Het tweede deel van de reis gaat beginnen. Vandaag rijden we van Puebla naar Mexico city en dan nemen we het vliegtuig naar Cancun. De rit naar de stad gaat op zich prima. Totdat we in de chaotische stad belanden. Links en rechts doen automobilisten raar, daarnaast is google maps niet erg duidelijk. Dus we lopen een kwartier te klootviolen maar het komt uiteindelijk goed. Rond 10.15 uur zijn we bij het verhuurbedrijf. Ze lopen er een rondje omheen. En hij wordt goedgekeurd. Dan naar het vliegveld. We zijn ruim op tijd. We gaan nog een drankje doen. En dan op tijd naar de gate. 12.30 uur boarden. 13 uur vliegen. Nee dat wordt 13.30 uur. We hebben mooie plaatsen en de vlucht gaat voorspoedig. De bagage is er vrij vlot en dan de bus zoeken naar het hotel. We komen het vliegveld af en werkelijk wat een mensen. De meesten zijn Amerikanen en wat Canadezen. We kijken onze ogen uit maar zien geen bus. Dan word ik aangesproken. Want blijkbaar loop ik was verdwaasd rond. Zij vraagt of het lukt. Nee dus. Ze vraagt waar we heen gaan. Ik zeg Marriot Courdyard. Blijkt dat je het hotel moet bellen. Maar zij belt al voor mij. Dan staat het busje al vrij snel voor onze neus. We worden naar het hotel gebracht. Een toppertje hoor. Alles werkt. Alles is groot. We genieten ervan. Zelfs een hotelbar waar we lekker aan de bar een drankje en een hapje doen.

De volgende ochtend gaan we de auto halen. Eerst een uber besteld. Helaas ging dat niet, dus toch maar met een taxi die gelijk zeker 4x zo duur is. Maar goed we moeten er toch zien te komen. En wat denk je? We worden gelijk geholpen. We zijn helemaal verbaasd. Maar wel fijn. De hele documentatie regelen duurt toch zo’n 30 minuten. R vraagt een auto met iets wat minder butsen en minder km op de teller dan die van Mexico stad. Nou dat zou helemaal goed komen want we krijgen een Nissan XTrail uit 2022. Haha dat was een grapje want na een half uurtje wachten komt er een Kia Sportage (dezelfde als in MC) aan. Mét butsen en krassen en veel km op de teller. R gaat toch ff verhaal halen. De mevrouw die de Nissan zou regelen was niet blij. Niet blij dat de Nissan er niet was. Ze pleegt een belletje. En snauwt wat en dan 10 minuten later is de Nissan er. We installeren ons en rijden naar Vallodolid.

Het is 188 km. Van de 188 zijn er 187 wegwerkzaamheden. Of we wel even dik 350 peso aan tol wil betalen. Waarvoor dan??? Het is eigenlijk 1 lange rechte weg naar de stad toe. Ons hotel zit in hartje stad. We vinden een plekje voor de deur voor de auto. Het is klein hotelletje met enthousiaste mensen aan de receptie. We mogen de kamer al op. Het blijkt hier nl weer een uur vroeger te zijn. Ipv 2 uur is het 1 uur. De temperatuur is hoog. Een heel andere warmte dan waar we uitkomen. Een veel hogere luchtvochtigheid is het hier. Maar we houden er van.

Uiteraard is de stad voorzien van een plein. Om het plein zijn allemaal winkeltjes met souvenirs. Er zijn niet zoveel leuke cafeetjes en restaurantjes. Wij zien ze zo tenminste niet. Wel een prachtige kerk. Iglesia de San Servacio. Na de omgeving wat verkend te hebben plonsen we het zwembad in. ‘S avonds een Mexicaanse maaltijd en dan verlaten we Valladolid alweer.

Chichen Itza

We staan vroeg op want vandaag gaan we Chichen Itza bezoeken. Voor mij de 2de keer. Voor R een nieuwe ervaring. Vanaf Vallodolid is het 3 kwartier rijden. We rijden rustig aan. Moet ook wel met al die topes (hobbels op de weg). We komen langs dorpjes. Kleurrijk. Alles rijdt over de weg. Scooters, fietsen, bussen en auto’s. Het levert soms gevaarlijke situaties op. Je moet je ogen, oren dan ook goed open houden. Als we bijna bij de precolumbiaanse stad zijn wordt er overal gevlagd, we kunnen daar de auto parkeren. We slaan dan ook maar af en parkeren de auto. Dan moeten ongeveer 10 minuten lopen naar de entree. We zijn er rond 10 uur maar het is al heel warm. En al best veel mensen. We kopen een kaartje. 570 pesos per kaartje. Dat is duur voor Mexicaanse begrippen. Maar het was het waard. We hebben ons verwonderd aan wat er allemaal nog over is van deze voormalige Maya stad. We doen het wel rustig aan want het zweet gutst uit alle poriën. Ik vind het wel veranderd. Heeeeeel veel stalletjes om wat te kopen. En die staan ook dicht op de gebouwen. In mijn tijd mocht je nog op de pyramide van Kukulcan klimmen. Maar dat mag niet meer. Aan de ander kant is dat ook wel goed. Al die mensenmassa op die gebouwen. Nadat we veel hebben gezien lopen we terug naar de auto en rijden door naar Merida. Waar we de komende 3 nachten zullen verblijven.