Vanochtend onze koffers gepakt en afgereisd naar San Diego, een uurtje rijden over Interstate 5, maar wat een drukte op zaterdagmorgen. Onze Ā eerste stop is de imposante USS Midway, een vliegdekschip die dienst heeft gedaan van 1945 tot 1997, ook nog actief geweest in beide Golfoorlogen. Middels een headset een boeiende rondleiding gevolgd door het hele schip, trap op, trap af, wat een joekel zeg! Aan dek stonden diverse straaljagers. We schatten toch een honderd veteranen die je wegwijs maken en uitleg geven over de onderdelen/vliegtuigen waar zij mee gewerkt hebben. Echte kanjers hoor, wandelstokken mee, gehoorapparaten in en gaan met die banaan. Na een paar uur ons hotel opgezocht en ingecheckt. Een prachtige kamer gekregen op de topfloor, 12e verdieping, met uitzicht op de haven van San Diego, geweldig! Daarna op weg naar….jawel, Mexico! Met een tramlijn kun je vanuit het centrum van SD naar de grensovergang van de Mexicaanse stad Tijuana rijden, dat hadden we al in Nederland gelezen. Dit zou volgens de boeken, de drukste grensovergang ter wereld zijn……..nou, een gekkenboel!
Wij door de bloedhitte in de mensenstroom mee richting de grenspost van Mexico, twee grote Hollanders in een stroom van donkere Mexicaantjes. Voordat je het weet stond je oog in oog met machinegeweren uitgeruste Mexicaanse grenspolitie. Dan nog ff door een stalen draaideur, en jawel, we waren in Mexico……al met al nam dit ongeveer 15 minuten in beslag. Het lukte ons niet in de chaos een stempel in ons paspoort te scoren, jammer. Na even rond gekeken te hebben, weer op weg naar de USA. Jaja, dat had je gedacht….. Er stond ongelogen een rij van wel bijna een kilometer voor de grensovergang! Wij zijn met onschuldige gezichten en al Nederlands pratend vlak voor de grenspost in de rij gedoken. Echter bleek het vanaf daar ook nog 45 minuten te duren eer onze paspoorten werden gecontroleerd, niet normaal! Wij hoorden dat men wel ruim 2 uur in de rij moet staan voor je aan de beurt bent. Dan te bedenken dat mensen vanuit Mexico dagelijks de grens over gaan om te gaan werken in de US. ’s Avonds de stad ingegaan. We zijn het oude centrum “Gaslamp” ingegaan. Nu dat is supergezellig. Daar aan de ribs en steak gezeten, goede afsluiting van de dag!
De dagen vliegen voorbij. Alweer de laatste dag in SD. Dagje dierentuin staat gepland. De dierentuin is een van de grootste in de wereld. Dat blijkt ook wel uit het feit dat je met een dubbeldekker door de dierentuin heen kunt gaan! En alsof dat niet alles is zijn we ook nog met de kabelbaan over de tuin “gevlogen”. Was overigens leuk maar je zag geen enkel beest. We hebben alleen honderden toppen van bomen gezien. Tja weer een ervaring rijker. De koddige koala’s, de prachtige panda’s en de ontzettend grote olifant, die een pedicure kreeg, waren wel de hoogte punten van dit immense park. Ā Aan het eind van de middag nog vliegtuigen gespot, die vliegen nl rakelings over de hoge gebouwen heen. Tenminste dat lijkt zo. Auto alweer !!! gewassen, douchen en lekker de stad in. Er is een belangrijke American footballwedstrijd. Dus iedereen loopt in van die shirts, de cafĆ©s zitten vol en de tv’s staan aan. Dolle boel dus, maar errug gezellig. We vermaken ons prima… En R straalt helemaal als we dan ook nog per ongeluk HOOTERS vinden. (Hooters Ā is een restaurantketen waar het bedienend personeel in veel te kleine korte broekjes en veel te laag uitgesneden shirtjes lopen, dit alles n.a.v. de tv-serie Married with children, met Al Bundy) Ā R had al voor de vakantie gezegd hier weer is naar toe te willen, dus…. Jullie snappen het niet maar M is toch mee naar binnen gegaan en ik moet zeggen, het eten is goed en de meiden zijn aardig. En ja dan vliegt de avond voorbij. Laatste nachtje in SD en dan morgen een rit van 4 uur, naar de staat Arizona en de stad Yuma.