Geplaatst in Reisverhalen, Reisverhalen Argentinië, Chili en Paaseiland

Van Argentinië naar Chili

Hier alweer een berichtje van mij. De laatste dagen is het erg rustig geweest en we zijn in de bewoonde wereld waar veel internetcafés zijn! Vandaag is de laatste dag in Argentinië en dan op naar Chili.
We hebben heel wat beleefd in Argentinië. We hebben een paar keer met het openbaar vervoer hier gereisd. Super geregeld. Je hebt gereserveerde plaatsen, prima beenruimte, prima stoelen. We zijn nu 2x de grens over gegaan met Chili. Dat is toch wel weer een verhaal apart. Vanuit Argentinië mag je onder andere geen fruit en kaas meenemen naar Chili. Maar ja ik had nog een broodje kaas…. Toen we bij de grens kwamen, kwam er een Chileen in de bus die ons doordringend aan keek en ons sommeerde alle dingen af te geven die we niet mee mochten nemen. Nou ja het broodje kaas lag gefrummeld in mijn broek…. en is toch heerlijk over de grens gekomen alwaar ik hem al smikkelend heb opgegeten. Er is zover ik weet ook niks engs uitgebroken in Chili :-))
De grens oversteek is ook een ritueel van in rijen staan, paspoort afgeven aan de een, in een andere rij gaan staan en van nummer 2 je paspoort terugkrijgen met de benodigde stempels. Uiteraard moeten we tig formulieren invullen om het land zowel in als uit te komen.

Estancia

We zijn op een estancia geweest, met honderden schapen (lekkere odeur!). S avond lams BBQ gegeten (best te pruimen, alhoewel ik natuurlijk ook aan de pollo ging!)
Net toen de zon onderging (waren we uiteraard buiten om de benodigde foto’s te nemen) werden net de schapen weer binnen gedreven door stoere gaucho´s. Grote stofvolken, maar een buitengewoon plaatje: avondrood, paarden, honderden schapen, honden en de gaucho´s: echt genieten….
De andere dag om 9.00 uur in de bus om na 5 minuten te stranden. Ruim 2.5 uur wachten op hulp. Lukte niet, ruim 1.5 uur bezig, ijzerdraadje (!) halen bij de estancia. En om 13.00 uur waren we weer terug op de estancia (we hadden het achteraf kunnen lopen…. achter het heuveltje lag de estancia …. om 16.00 uur nieuwe bus en ondernamen we de rit naar Torres del Paine… je weet wel dat gebied met die heeeeeeeele leuke wandelingen !!!! Morgen een lange dag, vroeg uit de veren, 6 uren bussen om in Chili aan te komen… voor nieuwe avonturen. Wordt vervolgd.

Auteur:

Aangenaam, ik ben Marianne. Geboren in Lemmer (Frl). En daar is het allemaal begonnen. De liefde voor de natuur. Het weidse landschap, de in de zonschitterende meren en de bossen. Ik geniet er nog steeds van. In de zomervakantie namen mijn ouders mijn zusje en broertje mee in de auto en dan toerden we door heel Europa. Wij drieën opgepropt achterin, onderweg naar het moois in Europa. Andere talen andere culturen. Heerlijk. Eenmaal op mezelf bracht mijn eerste verre reis me naar Sri Lanka. Wat onwennig zag ik met grote ogen alle wonderschone gezichten die we “thuis” niet hadden. Mijn tweede reis is het virus verder in me geslopen, het reisvirus bedoel ik dan. De trip ging naar Costa Rica. Met een paar reisgenoten die zeer veel wisten over de flora en fauna van dat land werd ik echt gegrepen door al het moois. De drang om dit te delen via verhalen en foto’s werd ook steeds groter. En nu is het eindelijk dan zover. Op deze pagina vind je mijn verhalen en foto’s. Geniet ervan! Update: inmiddels al heel wat landen bezocht en vele verhalen mogen schrijven. Met het schrijven doorleef je zo'n dag / vakantie / moment nog een keer. Wil je meer weten of kan ik iets voor je betekenen neem dan contact met mij op.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s