Geplaatst in Reisverhalen Hong Kong, Thailand & Cambodja

Weer even terug in bruisend Hong Kong

Woensdag 4 oktober 2017

De taxi is mooi op tijd. En oh wat is de chauffeur jolig…pfff. Bumibol wordt bamibal nou de toon is gezet. Maar goed het is gezellig en we zijn op tijd bij het station. Inchecken en met de lift naar het perron. Helaas niet. De lift is out of order. En wat zijn er dan toch lieve mensen. Een meiske komt er net aan op haar fiets en vraagt of ze moet helpen. We kijken verbaasd om. Nee hoor we redden ons wel. En dan even wachten op de trein. Het is druk. Nu helpt een piloot ons om de koffers in coupe te krijgen. Wat een service allemaal. We hebben nog wel even de bibbers. R zijn oog is helemaal bloeddoorlopen….het zal toch niet… We overwegen even om het umcu te bellen. Na ff van de schrik bekomen te zijn, besluiten eerst maar af te wachten hoe het verder gaat. We gaan rechtstreeks naar Schiphol. We installeren ons en de vele koffers. De reis kan verder. Koffie en een broodje onderweg.

Op Schiphol aangekomen sealen we de koffers en geven ze af bij BA. Zo die zien we pas in Hong Kong weer. Nog even shoppen en dan de lounge in. Het vakantiegevoel begint te komen. Gelukkig trekt het bloed in R zijn oog een beetje weg. We gaan ietwat geruster verder.

In Londen gaan we verdere met loungen. Het is zo genieten dat we het eten in het vliegtuig maar overslaan. En wat een vlucht. De mensen die voor ons zitten komen als laatste het vliegtuig binnen. Vervolgens kunnen ze dus hun trolley niet meer kwijt. De stewardess geeft aan dat die niet voor haar voeten kan blijven staan. Man en vrouw zijn woest. De 2 koffers die in “hun” bagagerek zitten moeten maar weg. Die zijn dus van ons. De stewardess vraagt het nog een keer. Ze krijgt een grote bek terug. Nou een heel lang verhaal kort. Hoofdsteward erbij, koffers weg. Mensen de hele weg chagrijnig en ze lopen iedereen af te bekken. Super onbeschoft. Weg vakantiegevoel. De mensen die achter ons zitten spreken er ook schande van. Maar ja wat doe je er aan.

Donderdag 5 oktober

We zijn blij dat we in Hong Kong zijn. Het duurt toch nog bijna 2,5 uur voordat je het vliegtuig uit bent, de immigration gepasseerd bent en je je koffers hebt. vervolgens een kaartje voor de trein hebt gekocht, de treinrit hebt gemaakt, op het laatst nog ff een taxirit en dan heerlijk uitpuffen op je kamer. Korte broek en hemdje maar aan. Het is hier 32 graden. Lekkerrrrrrrr.

Even opknappen en dan toch de stad in. Richting Kowloon Park. Allemaal winkels en eettentjes. En honderden mensen. Na even hier gelopen te hebben gaan we toch naar Temple Street. Daar vinden wij het leuker. Daar zit op je op krukjes en een plastic tafeltje voor je eten. Het gebeurd alles buiten. En je raad het al we belanden bij de massage. HEERLIJK. De meeste kreukels zijn er uit :). We zaten bij een, uiteraard, aparte tent :0. M krijgt een schouder en voetmassage. Eerst moet er wel iemand opgetrommeld worden. Een vrouw begint maar al snel komt een uiterst leuke jongeman het werk overnemen. Niemand spreekt een woord Engels. Da’s niet waar. Om het half uur wordt vragend OK? Gevraagd. Inmiddels weet M weer dat ze heel veel spieren heeft. Haar buurman ligt te pitten ondertussen worden zn voeten gekraakt. De meneer achter de balie, haalt eten, en eet dit al slurpend op. M had net haar ogen dicht tot er gespogen werd. Gelukkig wel in de prullenbak. Dit was na de massage vol :(. De wierookstokjes werden met veel ceremonieel aangestoken, er werden de bootjes gevouwen en voor het “altaar” in de fik gestoken. Kortom entertainment.

Heerlijk gegeten bij een tentje waar we 3 jaar geleden ook waren. Sowieso bijzonder want 3 jaar geleden waren we hier ook op 5 oktober.

Vrijdag 6 oktober

Best goed geslapen. Dat mag ook wel. Want we gaan HK in. We hebben geen vastomlijnde ideeën. Misschien een boottocht, misschien een toren “beklimmen”, even met de tram.

We starten met het kopen van een dagkaart. Dat gaat heel snel. We zitten op Kowloon en besluiten naar HK eiland te gaan. Daar zaten we de vorige keer gestationeerd. Het is best wel vroeg dus we stappen in de tram om ons zo te laten vervoeren door de hectiek van HK. Het is prachtig weer, wat benauwd. Dus het bevalt zo prima. We zitten achterin de tram als de stad langs ons heen gaat, vele foto’s worden geschoten. We raken alweer gewend.

Dan de tram weer terug, eerst nog even een drankje doen met wat noedels. Wel lekker vers maar erg flauw. De tram blijkt een andere route te nemen (oftewel we zaten in de verkeerde tram). Moesten we toch nog een keertje overstappen. Maar deze route was veel mooier.. uiteraard.

We gaan naar Pier 7 om daar een boottocht te maken door de Victoria Harbour. De bewegwijzering is niet helemaal je dat, dus hier en daar wat vragen en dan zitten we op de boot. Heerlijk en prachtig. De skyline van HK is geweldig. Het is altijd wel heiig. We genieten volop. Het uurtje vliegt voorbij.

Dan gaan we nog even langs onze “oude” wijk. We komen terecht over een markt. Vlees, vis, groente en alles wat verder nog te kopen is kun je hier vinden. De slager staat in zn blote body op slippers de koe te slachten. De staart hangt triomfantelijk aan de zijkant van zn tent. Als je lang wacht loopt het vlees met je mee naar huis.

Twee keer zitten we in een eettent wat het toch net niet is. Of te duur of het lijkt ons toch niks. Uiteindelijk zitten we met een zak chips en een drankje bij te komen van deze leuke dag.

Auteur:

Aangenaam, ik ben Marianne. Geboren in Lemmer (Frl). En daar is het allemaal begonnen. De liefde voor de natuur. Het weidse landschap, de in de zonschitterende meren en de bossen. Ik geniet er nog steeds van. In de zomervakantie namen mijn ouders mijn zusje en broertje mee in de auto en dan toerden we door heel Europa. Wij drieën opgepropt achterin, onderweg naar het moois in Europa. Andere talen andere culturen. Heerlijk. Eenmaal op mezelf bracht mijn eerste verre reis me naar Sri Lanka. Wat onwennig zag ik met grote ogen alle wonderschone gezichten die we “thuis” niet hadden. Mijn tweede reis is het virus verder in me geslopen, het reisvirus bedoel ik dan. De trip ging naar Costa Rica. Met een paar reisgenoten die zeer veel wisten over de flora en fauna van dat land werd ik echt gegrepen door al het moois. De drang om dit te delen via verhalen en foto’s werd ook steeds groter. En nu is het eindelijk dan zover. Op deze pagina vind je mijn verhalen en foto’s. Geniet ervan! Update: inmiddels al heel wat landen bezocht en vele verhalen mogen schrijven. Met het schrijven doorleef je zo'n dag / vakantie / moment nog een keer. Wil je meer weten of kan ik iets voor je betekenen neem dan contact met mij op.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s