… bestemming bereikt…

Zaterdag 6 oktober

De reis is begonnen. Joris zit op zijn vakantieadres. Het huis is schoon. We kunnen gaan. Het thuisfront heeft ons schema en kunnen zo zien waar we dagelijks uithangen. Gerna en Romke zijn langs geweest om een fijne vakantie te wensen. De planten zijn weer besproken. Dan lopen we naar Alwin en Ineke. Alwin brengt ons naar t treinstation. Ineke drukt ons op t hart weer gezond thuis te komen. Dat gaan we doen. En dan begint t echt. Inchecken op t station. 2x overstappen en dan een laatste keer overstappen voor het vliegtuig. De trein naar Zwolle is het druk. Zwolle overstappen. Lift naar beneden. Roltrap omhoog en plof we gaan zitten. We hebben tijd genoeg. Trein naar Deventer. Deze is al rustiger. Deventer overstappen en de trein rechtstreeks naar Schiphol nemen. Het was aardig rustig in de trein. Mooi op tijd komen we aan op Schiphol. Daar gelijk de koffers afgeven. Er staat al een flinke rij. Maar het gaat heel snel. Dan toch even wat eten. Een hamburger gescoord. Door de marechaussee. Oh ja. Nu hoef je niks meer uit je koffertje te halen. Ze zien alles oehhh. Nou ja we mochten door. Parfum voor een prikkie plus nog de kortingsbon. Dus we kunnen met een gerust hart naar de lounge. Oef daar is het druk. Maar met enige tactiek zitten we binnen de kortste keren toch riant. Drankje, cracker, pindaatje. Zo gaan de uren voorbij. Met een kleine vertraging gaan we weg. Op voor de rit van 9219 km is 10 uur 38 minuten vliegen. We vliegen over de Mount Everest. Tenminste dat lijkt zo op t plaatje. Water ligt voor ons klaar. En na een uurtje zitten we aan de vis met graad en rijst. Tenminste die van M. R zit heerlijk te smikkelen. Het is inmiddels dik over twaalven misschien wel over éénen. M doet de Luikjes dicht. We hebben ruime zitplaatsen. En een etui vol toiletspullen. Lapje voor de ogen, sokken, oordoppen, tandenborstel enz. M slaapt, doezelt er op los. R is wat onrustiger en doezelt meer dan dat ie slaapt. Rond 12 uur Thaise tijd het is dan 7 uur in Nederland zitten we aan de noodles, yoghurt en zalmsalade. Al met al een goede vlucht met leuke stewardessen en entertainment ondertitelt in t Chinees.

Alvast een voorproefje van Kota Kinabalu

Zondag 7 oktober

In Bangkok aangekomen stond helaas de chauffeur er niet. We hadden even een flashback, dat was immers vorig jaar ook zo. Na een belletje zagen we hem al aan komen sloffen op zijn cremige crocks. Het is zondag dus niet zo heel druk. Het verkeer werkt goed mee dus in een klein uurtje zijn we bij het Tawana hotel. 75 baht betaald voor de snelweg. Deze weg wordt blijkbaar maar niet duurder. Anyhow het Tawana hotel aan de Surawong Road. Het is de eerste keer dat we hier zitten. We zitten de laatste paar keren aan de overkant bij het Siam Heritage Hotel. Maar deze zat al vol. Tawana is veel groter. De vrouwen van lichte zeden hebben vanaf 18.00 uur entree. Maar ze moeten zich wel kunnen legitimeren wordt ons op een briefje duidelijk gemaakt. Maar we hebben en gaan niemand bestellen en gaan maar lekker even bijkomen via een massage en een heerlijke maaltijd. We gaan weer naar Oasis om te eten. Een Canadese vent runt de toko. Een praatgrage Texaanse wil graag weten waar we vandaan komen en lucht gelijk haar hart over de reizen die ze heeft gemaakt (half jaartje Europa) en nu dan een jaar lang door Azië. Maar aangezien we net sloom uit de massage komen (wat overigens heerlijk was. M viel er bijna bij in slaap) en nu toch wel redelijk gesloopt zijn hebben we de puf niet om eindeloos met haar door te kletsen. We eten heerlijke garnalen en een Pad Thai. Dan gaan we de luiken sluiten.

Maandag 9 oktober

De bedden hebben de proef doorstaan. Althans R heeft de proef doorstaan. Voor Aziatische maatstaven was dit bed redelijk zacht. De rug ligt nog niet te piepen en te kraken. We gaan eens kijken hoe hier het ontbijt is. Alle soorten en maten is te verkrijgen, Europees en Aziatisch.

Om 8 uur worden we opgehaald voor de reis naar Kuala Lumpur en vandaar naar Kota Kinabalu. 1220 km van Bangkok naar Kuala Lumpur. Een dikke 2 uur. We vliegen met Malaysia Airways. Na de riante zitplaatsen bij Eva Air is het nu wat beholpen (gelijk tot op het bot verwent …) Met de benen in de nek van de voorburen en je gelooft het of niet… zitten we aan het raam… maar er is geen raam. Je snapt dat het geknetter niet van de lucht is. Gelukkig duurt het maar twee uur. Maar… de vlucht van bijna 1700 km, 2,5 uur vliegen naar Kota Kinabalu zitten we op dezelfde plaats met weer geen raam…. Het eerste wat we in Kota Kinabalu doen is de stoelen wijzigen voor de terugvlucht. Dat we toch iets meer uitzicht hebben. Wel lekker gegeten tijdens de vluchten. Eerste vlucht noedels met kip. Tweede vlucht rijst met kip saté. Lekker. Iemand vond het zo lekker en vroeg om een doggybag. Tja das ook een manier om wat mee te nemen uit het vliegtuig.

Nu zitten we met de benen omhoog in ons hotel. Het Jesselton (zou heette Kota Kinabalu vroeger). Een beetje gedateerd. Maar lekker in het centrum. Door een enthousiaste chauffeur hierheen gebracht. Hij nam ons schema op Saba even met ons door. Wij dachten alleen maar: ga rijden en zet ons af. Na twee reisdagen begint de moeheid wel wat toe te slaan. Maar hij wilde volgens mij zijn Engels testen dus hij ging dapper door. T was wel een schatje. Afijn na 10 minuten (gelukkig stond de airco aan) zet hij het vehikel in de versnelling en gaan we. Na ons geïnstalleerd te hebben in de kamer gaan we in een leuke gelegenheid (met livemuziek en alchohol) wat drinken. Het hotel zit tussen de banken en de Chinezen. De kakkerlakken zijn gespot. Met de benen omhoog het drankje opgedronken. Morgen maar wat lekkers gaan eten. Vandaag vonden we het te laat.

Markt in Kota Kinabalu