Vandaag naar Parati. Om 8.30 uur worden we opgehaald. Het wordt maar een klein beetje later. Na nog een stel te hebben opgehaald gaan we met z’n 8-en in een nette bus richting Parati. De reis is comfortabel en na 2 stops zijn we rond half 2 op de plaats van bestemming. De rit is mooi en afwisselend. Bergachtig. Meren gezien. Goede wegen. We logeren in de gezellige Pousada do Principe. Volgens R wat te veel gaten en kieren in de kamer maar alles zit er op en dr aan. Dus niks meer aan doen. We zoeken een etablissement om wat te gaan en drinken en om een klein hapje te nemen. Onderweg hebben we ons al te goed gedaan aan een salgado. Salgodas zijn de hartige hapjes hier. Vaak gevuld met vlees en aardappel. M vond het een droge hap. R houdt dr van. Maar we lusten nu nog wel wat. We belanden bij een pizzeria die de pizza’s pas vanavond verkoopt maar lekkere drankjes heeft.
Dan gaat M alvast de koloniale binnenstad verkennen. Het is een prachtig gezicht. Alleen de keien waarop je loopt zijn levensgevaarlijk. Schots en scheef. M ziet het nog niet zo zitten met R. Die dat straks zelf gaat ondervinden. Hmm zeker in het donker is het niks. R vindt het niet zo wat. Morgenochtend zien we wel verder. We gaan maar in de cirkel buiten het historisch centrum eten. Het wordt kip. Veel kip hier ook. Frango. Alles is met rijst en friet. R heeft een soort pannenkoek met pulled kip. M heeft gegrilde kip. Omdat we niet naar de duurste restaurants gaan smaakt het behoorlijk. We kruipen moe maar voldaan in ons smalle bedje.
De andere ochtend hebben we weer een lekker ontbijt. M gaat haar moeder inschakelen. Overal is zoetigheid. Als dit 4 weken zo doorgaat past ze niet meer in de vliegtuigstoel terug. Dus de laatste dag aan al dat heeeeerlijks.
M gaat mee met de free tour. Meetingpoint midden in het historisch centrum. R gaat op eigen kracht het stadje verkennen. M leert veel. Een goede gids die veel weet en het goed overbrengt. De twee uren vliegen voorbij. Als afscheid van de groep wordt er nog een lied gezongen. Heel bijzonder. En zonder kleerscheuren herenigen M en R zich weer. ‘S middags doen we rustig aan. We gaan eerst even eten, het wordt een pizza. Zo dat was veel, vanavond hoeven we niks meer.
Na een ontspannen middagje sluiten we die af met de Happy Hour in t hotel. M aan de caipirinha. Mmmm die smaakt goed maar ze hakken er in. Dat wordt geen latertje! Inmiddels zien we dat Joris het ook erg naar zijn zin heeft. Die zit heerlijk in het pension bij Renate.
Woensdag gaan we alweer richting Rio. Het is zo’n tussen dag. Want vanuit Rio vliegen we naar de watervallen Foz Iguazú. ZININ!!!
In plaats van een klein busje hebben we nu een hele touringcar. Blijkt dat we het halve hostel meenemen. De bus schommelt en botst wat meer dan het kleine busje. Omdat we veel meer stops hebben worden het 5 uren ipv 4 zoals op de heenweg. We halen daarom het treintje niet meer naar Christus de Verlosser. M baalt even flink. Maar dan besluiten ze te gaan shoppen. Dat werd meer terrasjes pakken. Maar goed het is ook vakantie. R gaat nog voor een massage en M gaat nog een stukje door om via het strand terug te lopen. Ze loopt eerst door een park waar druk gekaart wordt. Het is een gezellige boel. Aan de andere kant wordt nog gefitnesst. Het ziet er vrolijk uit. Dat is anders op het strand. Het voelt vandaag wat anders dan de eerste keer. Het weer is ook niet zo mooi. En ze heeft een onbestemd gevoel. Ze let ook wat meer op. Er lopen 2 jongens voor haar. Ze ziet direct dat ze alle 2 een gouden ketting om hebben. Dat is hier niet handig. Je wordt gewaarschuwd om dat niet te doen. De ene ketting is wat dikker dan de ander. Van achteren komt er een fietser aan. Die gaat door het midden van die 2 jongens (dus niet langszij). Sorry zegt ie nog. M vertrouwt het niet. Ze houdt de jongen in de gaten die fietst nl weer terug. Zet zn fiets neer en rent naar die jongen met de dikste gouden ketting. Het grijpt van achteren die jongen bij zijn ketting. Die schrikt zich het schompes en grijpt ook naar de ketting. Het is kwaliteitsspul want de dief kan hem zomaar niet afrukken. Het is een kort gevecht en gelukkig houdt het slachtoffer de ketting vast, hij breekt wel. Maar de dief heeft niks. Hij wordt voor andere puta uitgescholden. Hij rent weer naar de fiets schreeuwt nog wat en laat iedereen verbouwereerd achter. We wisten al dat het heel gevaarlijk was. Dit bevestigd het wel. Met niks om/aan/op op pad gaan! Alles gebeurde op 50 centimeter afstand vanM. De lol is er flink af. M gaat zo snel mogelijk richting hotel. ‘S avonds eten we bij de Chinees. Dat was goed. En nemen we als afzakkertje nog een caipirinha.
Wat weer een spannend verhaal heb er van genoten
LikeGeliked door 1 persoon