Geplaatst in Reisverhalen USA

Rode rotsen en de kluifjesdief…

We vertrekken uit Scottsdale. Een dag eerder dan gepland…We gaan naar Monument Valley. Jippiejajee. Maar eerst vandaag naar Montezuma Castle. Maar daarvoor eerst ontbijten. Omdat we gisteren niet aan het gebak hebben gezeten heeft R speciaal voor M iets gevonden met Pie. Heel beroemd gebak. Rock Spring Pie. Je rijdt er even voor om maar dan heb je ook iets! De pie hebben we niet als ontbijt genomen maar lekker opgesmikkeld op een picknickplek bij Montezuma Castle. We waren daar rond het middag uur dus een lekkere snack.  De rode vogeltjes (echt een hele mooie kleur) zaten al te azen op ons gebak. 261En de resten mochten ze hebben. Wij rijden niet weer om ;-).  Montezuma Castle is veel groter dan waar we gisteren waren. Doordat het gisteren veel rustiger was en je er dichterbij mocht komen vond M dat wel specialer. Daarna door naar het stadje Sedona. Deze plaats ligt tussen de rode rotsen. Prachtig mooi, maar druk met toeristen. We lopen wat rond en besluiten nog ff wat te drinken en te eten. Naast ons aan de bar zit een jong bejaard stel aan de friet met een soort van kluifjes. Dat lijkt ons wel wat. Dan krijgen wij ons portie, de man naast ons verorberd intussen zijn laatste kluifje en kijkt jaloers naar onze schaal met kluifjes. We happen er beiden lekker in…..dan kijken we elkaar aan beiden met een gezicht van “getsie”… Blijkt dat de kluifjes van binnen kats bevroren zijn….. R op zoek naar de manager, die verontschuldigd zich en beloofd nieuwe kluifjes aan te laten rukken. Dan zegt de man met het vet nog rond zijn mond van zijn laatste kluifje….Goh, ik heb niets gemerkt hoor… De manager stapt even later op de man af en vraagt of hij soms ook gratis een nieuwe schaal met kluifjes wil…. De man zijn vrouw zegt dat als er nieuwe schaal zou komen, dat deze aan ons zou moeten toe komen, dit omdat wij hier een opmerking over gemaakt hadden en haar veelvraat, lees man, niets in de gaten had! Heel sportief van haar! Dus wij keken al uit naar 2 schaaltjes, jammie. Nou nee hoor, meneer de veelvraat, zei tegen de manager dat hij ze wel in een doggiebag mee wilde nemen. De vrouw keek ons aan en gaf te kennen het niet met haar veelvraat eens te zijn en liep het restaurant uit, man wachtte op zijn doggiebag en verliet even later de zaak. R liet de man nog ff weten hem veel plezier op het toilet toe te wensen van de rauwe stukken vlees… Na onze warme kluifjes verorbert te hebben gaan we via Oak Creek door naar Flagstaff. Daar logeren we vannacht. Morgen vroeg op want het wordt een lange rit naar Monument Valley.

262

Auteur:

Aangenaam, ik ben Marianne. Geboren in Lemmer (Frl). En daar is het allemaal begonnen. De liefde voor de natuur. Het weidse landschap, de in de zonschitterende meren en de bossen. Ik geniet er nog steeds van. In de zomervakantie namen mijn ouders mijn zusje en broertje mee in de auto en dan toerden we door heel Europa. Wij drieën opgepropt achterin, onderweg naar het moois in Europa. Andere talen andere culturen. Heerlijk. Eenmaal op mezelf bracht mijn eerste verre reis me naar Sri Lanka. Wat onwennig zag ik met grote ogen alle wonderschone gezichten die we “thuis” niet hadden. Mijn tweede reis is het virus verder in me geslopen, het reisvirus bedoel ik dan. De trip ging naar Costa Rica. Met een paar reisgenoten die zeer veel wisten over de flora en fauna van dat land werd ik echt gegrepen door al het moois. De drang om dit te delen via verhalen en foto’s werd ook steeds groter. En nu is het eindelijk dan zover. Op deze pagina vind je mijn verhalen en foto’s. Geniet ervan! Update: inmiddels al heel wat landen bezocht en vele verhalen mogen schrijven. Met het schrijven doorleef je zo'n dag / vakantie / moment nog een keer. Wil je meer weten of kan ik iets voor je betekenen neem dan contact met mij op.

Plaats een reactie