De volgende etappe

Cadiz

Na een heerlijk ontbijt, checken we uit. En bestellen een Uber om naar het vliegveld te gaan. Daar gaan we onze huurauto voor de komende dikke week halen. Nou het werd weer een hele onderneming. De mevrouw van Europcar zag in ons een mooie melkkoe. Dus ze kwam met een hele andere auto op de proppen dan dat R gehuurd had. Een één of andere Peugeot voor 30 euro per dag meer. Daar trapten we niet in. Daarna kwam ze met een verzekering. Dat had R in Nederland ook al goed geregeld. Ook even 30 euro p.d. Nee dus. Nog wat handtekeningen zetten en dan kunnen we toch eindelijk de auto ophalen waarvoor R ging. De mercedes. Hij stond al voor ons klaar. Een uurtje later reden we weg. De auto was zo superdelux en digitaal voordat we alles wisten (want tegenwoordig legt niemand je meer wat uit) waren we dus heel wat later op de dag. M heeft uiteindelijk in haar beste Spaans iemand gevraagd om het systeem op een andere taal dan Spaans te zetten dat was in 2 minuten gepiept. En dan gaat het toch wat makkelijker met de bediening.

Vamos naar Cadiz.

Anderhalf uur later rijdt M Cadiz binnen. Nadat R alles uit geprobeerd had, zijn we halverwege rit van plaats gewisseld. We zitten hartje centrum in het oude gedeelte. We vinden in 1x de parkeergarage. Als we boven komen zien we immense cruiseschepen liggen.

Deze dagen is google maps onze beste vriend en zo vonden we heel snel ons hotel. De koffer op de kamer brengen en de stad in. Eerst even wat drinken en dan een plan maken. We cirkelen vandaag wat in de buurt van ons hotel. Het is een prachtig oud centrum. Smalle straatjes met van die oude keien. Je loopt van plaza naar plaza. En aan ieder plaza zitten ontelbare barretjes en restaurantjes. We zien het theater, Iglesia de Santa Cruz en de kathedraal. Wow wat is die groot. Dan zitten we ook aan de rand van de stad en kijken we uit op de atlantische oceaan. We lopen langzaam weer richting het hotel maar niet voordat we op enkele terrasjes hebben gezeten en hier de tapas hebben uitgeprobeerd. De temperatuur is nog steeds heerlijk. Je merkt wel dat het later in de tijd van het jaar is. Ondanks dat het dik in de 20 graden is, is het in de schaduw frisjes. ‘S avonds lopen we richting het noorden om daar op een gezellig pleintje wat te gaan eten. Wel met krijsende en voetballende kinderen om ons heen. Maar het is er gezellig. Plaza de la mina (wij waren bijna dolle mina). Dan zoeken we ons harde bed op.

Jerez de la frontera

De volgende dag gaan we naar Jerez de la frontera. Hier zo’n 25 km verderop. Ook daar parkeren we de auto in hartje centrum. Via nauwe steegjes belanden we daar. Het lukt om zonder kleerscheuren er te komen. Uiteraard eerst weer het terras op. Hier staan de obers je te lokken naar het terras. Jammer daar houden we niet zo van. Desondanks genieten we van de zon, de mensen en het geklets om ons heen. Want manmanman wat lullen die spanjolen. En hard. Zacht praten kennen ze niet. Dan is het tijd om de stad door te kruisen.

We lopen eerst naar het Alcázar. Alles is hier eigenlijk wel dichtbij. M wil ook graag de camera obscure doen. Jammer die is dicht :-(. Het hoofdgebouw is redelijk intact. Maar binnen is het wat saai. De rest van de buitenmuren staan er nog. En die beklimmen we, zodat we een prachtig uitzicht hebben. Vanuit het Alcázar is het maar een paar honderd meter naar de kathedraal. We komen nog langs een toren maar die is ook niet te beklimmen vandaag. We kopen een kaartje en dompelen ons onder in de pracht en praal van de kerk. Het is niet uitbundig. Maar het is zeker de moeite van het bezoeken waard. Via diverse pleinen en mooie gebouwen, nauwe steegjes en diverse terrassen keren we “huiswaarts”.

M gaat nog even een rondje Cadiz. Ze pakt de buitenkant van het “schiereiland”. Ze loopt naar Punta Candelaria. Daar ligt Baluarte de Candelaria. Geen idee wat het is. Zoek ik zo nog even op. Maar er ligt allemaal zout en je kunt over de zee heen kijken. Ze vervolgt de weg via Paseo de Santa Barbara. Daar ligt het fort Castillo de Santa Catalina. Het gebouw heeft een vorm van een ster. Ook hier heb je een prachtig uitzicht. Dan via de playa de la Caleta richting Castillo de San Sebastian. Die pakt ze dan ook nog maar even mee. Morgen krijgen we ander weer. Dat is nu al te merken. M waait bijna weg. En eigenlijk was het niet de bedoeling om hier heen te gaan. Nou ja ze had helemaal geen bedoeling. Maar goed het is een lange weg , soort pier, door de zee naar de Castillo. Het is een heerlijke tocht. Je waait echt uit. Aangekomen bij het kasteel. Dicht! Lekker dan. Tijd nemen om te genieten van de zee, zeemeeuwen en de wind. En dan toch maar terug. Met een prachtig uitzicht op kleurige huizen en de statige kathedraal is M zo maar weer terug in het centrum. Je bent even onderweg maar dan zie je wel wat! Dan de schoenen uit en even uitpuffen. ‘S avonds een gezellig barretje gevonden en een kleinigheidje gegeten. Overal kun je wel tapas krijgen. De een is wat duurder dan de ander. Maar je vindt al iets van 2,50 maar ook van 8. Je kunt natuurlijk ook porties krijgen. Dan is het boven de tien euro. Maar prima prijsjes dus.

Medina Sidonia en Arcos de la frontera

Het regent nog net niet. Maar er hangen donkere luchten boven Cadiz en de weersvoorspelling voorspelt weinig goed. We trekken er vandaag toch op uit. Vandaag staan er witte dorpjes op het programma. We hebben het weerbericht bekeken en het leek ons beste om via de toeristische route eerst naar Medina Sidonia te rijden. Daar dacht de navigatie wel anders over. Die dacht todo recto. Toen maar via google maps het eerste gedeelte gedaan. Na een km of 20 gaat het regenen. De landschap is dor maar t verveeld niet. De wegen zijn hobbelig en we stijgen en dalen continue. Er is weinig verkeer. Medina Sidonia ligt op 300 meter hoogte. En als we op 200 meter zitten wordt het mistig en op 300 meter zien we bijna niks. We kunnen je dan ook niks vertellen over het dorp want we zijn zo doorgereden. Op naar Arcos de la frontera. Weer via de toeristische route. Nu hebben we eerder witte dorpjes bezocht in de Alpujarra toen we in Granada waren. En eerlijk gezegd vonden we die tocht mooier. Maar goed we rijden door en zo nu en dan komen er stevige regenbuien uit de lucht. Het landschap is afwisselend en het lijkt hier wel groener. We zien op een gegeven moment het dorp op de hoge klif liggen. Maar het is donker en je ziet niet zo veel. We rijden nog even door. Maar als we in t dorp zijn regent het nog steeds en we besluiten om door te rijden naar Jerez. Eerst even een plaspauze en toen door. De zon komt even door maar al gauw pakken de donkere wolken weer samen en ook in Jerez giet het. We rennen naar hetzelfde cafeetje als gisteren. Die bieden ons een plaatsje aan onder de parasol en redelijk droog. We zijn overigens al nat geworden van het loopje van de parkeergarage naar het cafe. We drinken wat. En gaan toch verder. Het is zo nu en dan even droog maar dan komt het weer met bakken uit de hemel. Net voordat we helemaal zeiknat zijn belanden we in een ander barretje. Die hadden we gisteren ook al gezien en toen was het ook al lekker druk. Nu dus ook. We proppen ons naar binnen en genieten van het spaanse geroezemoes om ons heen. Ze hebben dikke lol en we vermaken ons het hun lol. M had inmiddels een leuk eettentje gevonden: sushi panda en daar vertrokken we naar toe toen de magen wel heel erg begonnen te knorren. Goh wat was dat lekker. Lekkere loempia’s, pad thai en noodles. We kunnen er weer tegen. Inmiddels is het droog en is het alweer aan t eind van de middag. We rijden in zonnig weer, weer terug naar Cadiz.