
Het is 2008. Ik heb nog geen reisblog en alles gaat nog via mail in internetcafés. Bellen is lastig en facetimen bestaat nog niet. Het eerste berichtje wat ik stuur is vanuit Ushaia. We zijn dan al een week onderweg:
Hier eindelijk een berichtje van mij. Zit nu in Ushuaia waar we vanmiddag een boottocht over het Beaglekanaal gaan doen. Wat is er de afgelopen dagen allemaal gebeurd. Een reisgenoot was haar koffer kwijt, maar is gisteren eindelijk weer aangekomen… Dus iedereen staat nu vol verwachting bij de band als we weer een binnenlandse vlucht hebben gedaan!
De reis van Amsterdam naar Parijs ging goed. Ik zat naast Cecile (een Belgische die heeeeeeel veeeeeeeel praat). Maar wel aardig. Van Parijs naar Buenos Aires naast Gerda, daar slaap ik mee op de kamer. Rustig persoontje wel aardig. Het is een aparte groep, maar ik heb het erg naar mijn zin. Met Marjo kan ik veel lachen, dusss dan ben ik al wel blij.
De afgelopen dagen hebben we 2 binnenlandse vluchten gehad en veel in de bus gezeten zodat het lijkt dat we hier al weken zijn. In Buenos Aires hadden we alleen maar de middag om rond te struinen dus we namen een steeds een taxi om de stad door te crossen. We zijn naar de wijk Boca geweest. Heel kleurrijk. Prachting. Ik vind het een geweldige stad. Lekker relaxed, veel te zien, lekker gegeten en m’n eerste beefje gehad mjammie!!!!!!

Trelew
De andere dag moesten we om 5.10 uur in de bus zitten om naar het vliegveld te gaan (dus uitslapen is er niet bij) op weg naar Trelew. O ja in BA was het ongeveer 30 graden, m’n gezicht is kats verbrand daar is dus echt geen zonnebrand tegen aan te smeren. De vellen hangen er inmiddels bij aan, aan mijn neus dan wel te verstaan!
In Trelew was het ongeveer 25 graden.´s middags een mountainbike gehuurd om naar de pinguïns te fietsen (het bleken trouwens helemaal geen pinguïns te wezen, en we hebben ze al in het geheel niet gezien). Wat is er gebeurd. Samen met Marjo en Gerda zouden we gaan fietsen, beide dames zijn niet de jongsten en wilden op een fiets met een hoog stuur. Maar ja zulke mountainbikes bestaan niet!!!!! Afijn na ongeveer alle fietsenzaken bij langs te zijn gegaan hadden we toch 3 fietsen. Marjo met een hoog stuur, laag zadel en geen versnellingen. Wij op een “normale” mountainbike, behalve dan dat ie van mij zodra ik de bocht om ging ook het hele zadel de bocht om ging en 10 centimeter lager zat!! Dus het was meer een kinderfietsje met een los zadel. Eerst door de stad gefietst met gevaar voor eigen leven, want op fietsers zijn ze niet echt berekend. Een heuvel omhoog, met de versnellingen lukte dat wel, echter Marjo had die niet en ging dus maar lopen. Toen hield het asfalt op en kwamen we in de grindbak terecht…. echt niet te doen. Marjo stond gelijk al naast de fiets. Gerda spurtte vooruit en die zagen we niet meer en ik stond alleen maar stof te happen van alle auto´s die als een razende roeland voorbij kwamen… jemig dat was weer wat. Dit ging dus echt niet lukken. Gerda was dus in geen velden of wegen te zien en ja hoor na een minuut of 10 kwam die weer terug om te vertellen dat het dus niet ging. Wij weer terug naar de stad, gingen we maar naar de haven, echter de haven was niet veel soeps. Nou ja uiteindelijk hebben we van 6 uur fietsen ongeveer 1 uur gebruik gemaakt van de fiets.
Peninsula Valdes
De andere dag zijn we naar het schiereiland Penisula. Valdes geweest. 10.000 zeeolifanten (o nee dit waren maar een paar) maar wel 10.000 zeeleeuwen gezien (lekker deo hing er!!) Maar wel ontzettend gaaf. Nou ja je snapt de eerst 700 foto´s zijn gemaakt. O ja en gisteren zijn we naar pinguïns van de Magelhaen-pinguïnkolon inPunta Tombe wezen kijken. Nou echt je stroffelde erover. Maar zoooo geweldig. Het waren van die kleintjes die alweer kleintjes hadden. Prachtig.
Ushuaia: Morgen gaan we lopen in een park (een uurtje of 4). Hiermee bedoel ik niet een stadspark maar een Nationaal Park Tierra del Fuego. Prachtig. Langs het meren en bossen. Samen met Marjo liep ik de route. Iedereen deed het op zijn eigen tempo.

’s Middags hebben we een boottocht gemaakt over het Beaglekanaal. Een hele aardige gids vertelde ons over het gebied. Echt een supergave tocht met prachtige uitzichten. Het was donker toen we aankomen. Dat was een hele aparte sfeer.
Tijdens deze boottocht kom je langs het Isla de los lobos (zeeleeuwen) en langs andere eilanden waar, voordat de Spanjaarden hier arriveerden, de Yamana-Indianen woonden. Vuurland dankt zijn naam aan deze Indianen, die niet gekleed waren en zich warmden aan vuurtjes, die zij zelfs in hun kano’s bij zich hadden.
Woensdag zitten we 12 (!) uur in de bus om daarna de zware wandeltochten te gaan maken (hellup denk aan mij) Daar zal ik niet kunnen internetten. Dus waarschijnlijk duurt het een weekje voordat ik weer een updateje kan maken. In ieder geval heel veel groetjes uit het zonnige Ushuaia (ongeveer 12 tot 15 graden).
