Om half 10 verlaten we Lovina. Achteraf beseffen we dat we daar heerlijk weer hebben gehad. Het is er rustig en goedkoop. Maar goed we zijn dus onderweg naar Ubud. We gaan via Kintamili, mount Batur. De andere weg, iets korter, hebben we een paar keer gezien. Dus wel leuk om een andere omgeving te zien. Het was dan ook een mooie rit. Zodra we de bergen in gaan gaat het regenen. En veel. En hard. Na een uurtje of twee rijden komen we bij mount Batur uit. Hij ligt prachtig in donkeren wolken. We drinken er wat en gaan dan weer verder. Hordes kinderen komen er uit school die allemaal in de schoolbus moeten. Tenminste toen hadden we de scooter parkeerplaats nog niet gezien. Heeeeeeel veeeeeel scooters. We rijden voorzichtig verder en komen door een plaatsje. Daar komen net allemaal mensen uit met hele grote offers. Op hun hoofd. Ze rijden ermee op hun scooter. Hoe doen ze dat??? Ik zou al lang op mn plaat liggen. Het is een prachtig gezicht. We stappen weer in de auto en gaan voor het laatste gedeelte. We komen nog langs de rijstvelden Tegalalang. Maar Tony moet nog terug dus die gaan we nu niet bekijken. Rond een uur of twee arriveren we bij het hotel. In de auto hebben we ons al verbaasd over de drukte. Zowel in mensen als de bebouwing. Waar is het lieflijke Ubud gebleven? Het is donker weer. We installeren ons eerst op de kamer. We zitten op de eerste verdieping. Ook hier is de trap ruk. Het zijn hoge treden. Het is alsof je een berg beklimt. Het gastvrije personeel sjouwt wel je koffer naar boven maar je moet toch zelf zorgen dat je er ook komt. Voor R is t bijna niet te doen. Dit was bij t vorige hotel ook al zo. Toen was er en geen leuning en de trappen waren zwart. Tja dan zie je helemaal niks. R gaat vragen of we toch niet op de begane grond een kamer kunnen krijgen. Dat kan. Alleen niet vandaag.
M trekt erop uit. En gaat de boel verkennen. Er zijn wel stoepen. Echter die worden voor alles gebruikt behalve om te wandelen. Het is parkeerplaats, offerplaats, het ligt sowieso schots en scheef. Al snel ben je geneigd om op de straat te gaan lopen. Maar aangezien ze hier links rijden en snel en met zn heel velen moet je wel je vrouwtje staan. Laat je niet van de wijs brengen van al dat getoeter en loop parmantig door. Zonder letsel verkent M de omgeving. Uiteindelijk beland ze in een mooi boekhandeltje. Daar slaat ze een paar munten op de kop uit de Nederlands Indische tijd. En een paar kleine tekeningen. Ze was daar wel even zoet. R ondergaat inmiddels een massage.
De middag vliegt voorbij. Als we willen gaan eten komt het met bakken uit de hemel. Uiteindelijk eten we maar bij het hotel. Inmiddels hebben we wel geregeld dat we morgen weer op excursie gaan.
Het is alweer dinsdag. We zijn een week vrij. En wat is er alweer veel gebeurd en hebben we veel gezien. Vandaag voegen we daar weer wat aan toe. We hebben zelf de excursie samengesteld. En chauffeur geregeld. En om half 10 gaan we ervoor. We zouden eigenlijk om 10 uur vertrekken maar de chauffeur was ruim op tijd. Om 9 uur was ie er al. Maar ja toen zaten wij nog aan het Indonesische ontbijt. De zon schijnt maar de wolken komen er alweer aan. Ohhh ik hoop zo dat de zon schijnt op de rijstvelden. Want daar gaan we als eerste naar toe. Ook daar moet je tegenwoordig voor betalen. 50k. Of 150k las je op 5 verschillende schommels gefotografeerd wil worden. De chauffeur pusht nog even om dit te doen. Haha we zijn niet gek. Dus mooi niet. Ik denk dat ie commissie krijgt.
De eerste fotoās die we maken zijn donker. En dan gaat de zon schijnen. Wow wat ziet het er dan mooi uit. We fotograferen er op los. M trekt de berg op en af. En geniet met volle teugen. R doet dat vanaf zijn balkon. Hij is fotograaf voor anderen. Tja dan moet je toch weer uit die velden. Het is nu al een top dag.
De volgende stop is Pura Tirta Empul. Ook deze tempel bezoeken we voor de tweede keer. Je kent hem vast van het boek, eat, pray, love. Vele mensen nemen in de heiige bron een bad. Ook nu kijken wij toe. Er hangt een fijne sfeer en je wordt er rustig en kalm van. We lopen de site nog even door en gaan dan weer verder.
R wil op een plek eten waar het niet toeristisch. Haha grapjas. We konden bij de tempel eten maar nee dat gingen we niet doen. Tja zegt de chauffeur. Misschien bij de night market. Maar ja het is geen night. Lang verhaal kort. We eten tussen de rijstvelden vol met toeristen. Maar het is lekker. En het is een prachtige plek.
Dan de laatste tempel. Goa Gajah tempel. Ook wel olifantengrot genoemd. De tempel heeft hindoeĆÆstische en boeddhistische elementen. Weer allemaal trappen :-(. M ziet een spin. Zo groot als een hand. Deze hebben we destijds ook op Java gezien. Toen kregen we de geruststellende woorden dat t gelukkig geen vrouwtje was. Die zijn giftig. Ik weet niet wat dit was. Hij/zij hing gelukkig ver. Maar je loopt daarna toch wat anders door t woud. Het is een oude tempel en er is gelukkig best nog wel veel bewaard gebleven. Overigens toen we bij de tempel aankwamen zagen we dezelfde vent met een slang die er destijds ook zat. We herkenden hem gelijk. Ook nu niet op de foto.
Dan gaan we terug. Aan het eind van de dag komt het weer met bakken uit de hemel. Maar we wachten dat t droog is en lopen dan naar Runās warung. Heerlijk eten. Eerst natuurlijk een drankje. Want we doen rustig aan. Tis immers vakantie.
Woensdag is t apendag. Monkeyforrest en een paleis staan op de planning. We hebben zowaar uitgeslapen. We moeten dus even op gang komen. Na de mie goreng lopen we richting het bos. Wat vroeger de ingang was is nu afgesloten. Je moet nu omlopen want er is een zeer moderne ingang verrezen. Echter R was die geheel voorbij gelopen. Hoedannnnn.
80 k pp om binnen te komen. Van wilde apen is geen sprake meer. Tis eigenlijk de apenheul. Maar dan met 1 soort aap. Je mag betalen om een selfie met de aap te maken. Ze geven dan voer en iemand moet dan snel fotoās maken. Ach het is best leuk om daar rond te banjeren. Het is net allemaal wat gelikter. En je hoeft nu geen elastiekjes mee te nemen om de apen bij je weg te krijgen. Ik had ze voor de zekerheid wel meegenomen. De elastiekjes dan. Met de grab naar Ubud Palace. Dat is gewoon gratis. En ās middags samen naar de massage. En let op. T heeft vandaag niet geregend! Uiteraard weer eten bij Runās warung en dan vertrekken we alweer uit Ubud.
Travel - Vlog - Blog 
Schitterend! Wat zien jullie veel, leuk om zo mee te genieten!
LikeGeliked door 1 persoon