Wanneer: november 2021
Aantal km: 16
Start: Landgoed Staverden, Uddelermeerweg 2, Staverden
Het is een nieuw klompenpad. Het Speuldepad. Een rondwandeling van zestien kilometer en voert ons door het prachtige buitengebied van de buurtschappen Staverden, Leuvenum en Speuld over landgoederen, langs beken, heidevelden en ‘dansende bomen’.
Het was een mooie frisse dag in november met de voorspelling dat het ‘s middags zou gaan regenen. Maar aangezien ik het heel snel warm heb ging ik in mn heerlijke zomer wandelbroek van de anwb op pad. Met een shirt met lange mouw en een tussenjas. Om 11 uur ontmoeten we elkaar bij landgoed Staverden. Het is inmiddels wat triestig weer geworden dus het landgoed ligt er ook wat somber bij. We zetten daarom de pas erin. We lopen het pad rechts om. Het eerste gedeelte lopen we lekker door de bossen. Omdat het de afgelopen weken veel heeft geregend is het lekker drassig. Er liggen veel bladderen waardoor je soms een hele uitglijer maakt omdat je de modder niet ziet. Het waait flink. Maar in de bossen heb je daar geen last van. We lopen langs beekjes en genieten volop. Even verderop is het wat kaler. En ik krijg het koud. We zien inderdaad dansende bomen want het waait behoorlijk. Het landschap is zeer afwisselend. We zien ons eerste bankje na een km of 5,6,7. Wellicht hebben we er een paar over het hoofd gezien. We eten onze boterham op. Maar man wat had ik t koud. Ik ben wel blij met mn anwb zitmatje. Want het bankje was nat. We eten snel door. En zetten de pas erin. We hebben weer wat energie en lopen door een prachtig stuk met zandpaden en door de uitgebloeide heide.
Er is niet bezuinigd op deze nieuwe route. Soms hanger er wel 5 bordjes aan een paaltje. Gelukkig is Corine een goede wegwijzer. Ik liet ons nl steeds de verkeerde kant op lopen. Maar zij kwam er altijd wel uit. Over de helft van de route kom je bij een soort heuveltje uit. Ik liet ons langs de bovenkant langs het hek lopen. De bedoeling was dat we even een afdaling en een klimmetje zouden maken. Die heb ik ons bespaard. Tja we zijn ook niet meer de jongsten. Gelukkig zagen we de bordjes weer hangen en konden we de route vervolgen. Corine had dit wel in de gaten. Maar liet mij maar even aan modderen :-). Inmiddels zijn we vele bankjes tegen gekomen maar omdat de lucht steeds donkerder werd liepen we steeds maar door. Dus ook voorbij aan wat eetgelegenheden. Inmiddels toch de regenjas maar aangetrokken. Het druppelde iets te hard. Ik had de jas eerder aan moeten trekken. Ik kreeg het zowaar weer een beetje warm.
De route is afwisselend. Soms is het wel uitkijken geblazen want zo nu en dan moet je een autoweg oversteken. Daarentegen loop je ook over prachtige paadjes. Het is zeker de moeite waard om terug te komen als de heide bloeit. We zijn helaas geen zwijnen of reeën tegen gekomen. Wel werden we achterna gefloten door de vogels. De pauwen daarentegen lieten ons met rust. En bleven in hun hok zitten.
Al met al weer een mooie route die zeker de moeite waard is om een keer te lopen.
Travel - Vlog - Blog 