Pulau Tiga
Donderdag 12 oktober
We hebben het vandaag anders aangepakt. Gisteravond hebben we ons ontbijt al besteld, zodat het vanmorgen om 7 uur klaar staat. En het is gelukt, de nasi en gebakken noodles stonden al dampend op tafel op ons te wachten, mmmm, beetje van onze meegebrachte dikke ketjap erbij en smullen maar. Dus stipt om 7.30 uur konden we het busje instappen om naar Pulau Tiga te gaan. Hier werd Expeditie Robinson (de Engelse versie) opgenomen. In 1 uur en 45 min rijden naar de steiger voor de boot naar Pulau Tiga. R ging lekker voorin zitten om de weg te wijzen. Mooi op tijd waren we bij de boot. Eerst even wat gedronken. Daarna nog even wat winkeltjes nou ja supermarkt/gereedschapzaken bekeken. In een van de winkels loopt M tegen een Maleisische supermarktmeisje. WOW zegt ze. En kijkt M verschrikt aan. Zij paste dan ook 2 x in M. Of we op de foto met haar wilden. Tuurlijk. Dus wellicht kom je ons nog eens tegen. De boot staat klaar voor vertrek. Het is een half uurtje varen, met een bloedgang. We worden verwelkomt met een drankje. Dan lopen we naar de modder vulkaan. Ziet er leuk uit maar ons niet gezien om er in te springen. Het schijnt warm te zijn. Nou das mooi. Klein uurtje heen en terug lopen en dan is het alweer lunch. R moest ff een sanitaire stop maken in een ietwat vervallen toilet gebouw…..dat was een belevenis werd. Bleek dat je in een gat moest plassen, maar ook moest poepen, zoals ook in Zuid-Europa voorkomt, echter miste hier een emmer voor het wc-papier…. Wel was het toilet voorzien van drie haakjes…. Ach, bleek dat de vorige toiletbezoekers hun gebruikte toiletpapier aan de haakjes hadden opgehangen, NETJES toch…. (vastgelegd op foto). Het is ontzettend warm dus we gaan ons steeds langzamer bewegen. Uiteindelijk belanden we in een hangmat, schommelen wat in de zee en lopen het eiland nog even rond. Zien varanen, apen en vlinders. Hangend in de hangmat houdt M een eekhoorntje in de gaten. Deze knabbelt de schors van de takken. Het is een koddig gezicht. Dan huppelt ie de boom weer in en is M hem even kwijt. Maar al snel vallen de stukjes schors op haar. He hou is op, roept ze naar boven. Het is even stil, dan kijkt ze weer naar boven…. ziet ze een hele straal naar beneden komen!!!!!! Oeps en dan is ze roetsj uit de hangmat. De tijd gaat snel en voor we het weten gaat de boot alweer terug. Vanavond weer proberen om bij ons tentje te eten. Niet gelukt maaarrrrr we zijn aangeschoven bij een andere Chinees en die had me een partijtje lekkere saté. Plus nog iets warm met varkensvlees ook mjammie. Dus zeer geslaagd.
Kota Kinabalu
KK is een chaotische stad. Veel westerse bedrijven (KFC, Starbucks, Italiaan enz), veel Chinezen. 60% is christen. Er lopen vrouwen met hoofddoeken maar het merendeel loopt toch zonder. Drank kun je vrijwel overal kopen. Per restaurant is het verschillend of ze het verkopen. Het is niet een gezellig of mooie stad. Het is wel vriendelijk. M heeft een paar keer alleen door de stad gelopen maar voelde zich prima op haar gemak Het ligt gelegen aan de Zuid Chinese Zee waardoor er veel vis wordt verkocht. En omdat het seizoen van Durians is aangebroken meurt de hele stad naar deze vrucht. Voor ons hotel staan bomen alwaar rond de klok van 19.00 uur er zwarte vogeltjes in gaan kwetteren. Kwetteren is dan heel vriendelijk gezegd. De vogelpoep is al over de place. Overdag zijn ze in geen velden of wegen te bekennen.
Mari Mari Cultural Village
Vandaag een cultureel maar zeer toeristische dag. Van gaan naar Mari Mari Cultural Village. We hebben er beiden weinig fiducie in. Maar wat was het leuk. We gingen weer met dezelfde chauffeur die ons heeft opgehaald van het vliegveld. Leuke vent. Hij is zeer belangstellend, vertelt veel over het land en rijdt goed. Je gooit er een kwartje in en hij lult tot aan het einddoel. Maar wel gezellig! Mari Mari ligt ongeveer een half uurtje rijden van Kota Kinabalu. Als echte toerist stonden we klaar met onze camera. Maar geen muggenspul bij ons. Daar eerst maar gekocht. We zitten nl midden in het woud. In de muggen zijn all over the place. Goed ingespraid gaan we op pad. Het is een openluchtmuseum met vijf huizen van verschillende stammen die op Sabah leven, waaronder een Bajau huis, een Dusun huis en een Rungus longhouse. In een groepje onder begeleiding van een Engelssprekende gids van het museum werden we rondgeleid. In ieder huis hoorden we bijzondere feiten over de cultuur en mochten we volop zaken ervaren en proeven. We hebben honing, rijstwijn en eten dat is bereid in bamboe gehad. We hebben gejaagd met een blaaspijp. Nou we kwamen om van de honger als we het daarvan moesten hebben. Dan nog een opvoering van 2 dansen en een lunch. Top geregeld. ‘S middags lekker rustig aan gedaan.
Travel - Vlog - Blog 