Geplaatst in Reisverhalen USA

Het Wilde Westen…..

Pffff zo heet hebben we het de laatste tijd niet meer gehad. 40+ graden! Oftewel 104 fahrenheit. We zitten nu in Yuma, bij te komen ..want je kan moe worden van die hitte hoor ;-).

255

Het was me het dagje wel. Met loeiende sirenes heeft de Border Patrol ons tot stoppen gemaand.  R wilde nog wel een keer naar Mexico en dit x zou er geen lange rij met mensen staan… Wat we de vorige x verzuimd hebben te vertellen dat M achterna werd gezeten door de douane en zij de buik wel vol had van die lui. Maar goed ze heeft nog niet alle vertrouwen in de mensheid opgezegd, dus er toch maar heen. Nu zijn die Amerikanen redelijk paranoia voor wat betreft illegalen.. Dus we zijn al kilometers lang langs afzettingen gereden en zijn al tig border patrol auto’s tegen gekomen. We wilden niet met de auto over de grens bij de grensplaats Calexico en ja hoor wat gebeurd er voordat we het in de gaten hebben staan we voor de grens MET de auto! hevig intern overleg, want we wilden niet met de auto Mexico in. Na wat draaien en keren met de auto kunnen we de stoep maar afrijden en in met het verkeer vanuit Mexico terugrijden…. Dan opeens, tatutatu, blauw, blauw, we moeten stoppen.  De border patrol staat ons in de nek te hijgen. 4 man sterk. STOP, HO, niet verder. Het wordt stil in de auto we zijn ontspannen maar alert zoals mijn yogaleraar altijd zegt. Niks aan het handje.. Paspoorten laten zien, want we werden voor Canadezen aangezien. Dan laat Rudy zijn police id zien en de sfeer word relaxed, nog ff uitleggen waarom we zo raar deden en huppakee we mogen verder. Krijgen nog wat tips mee waar we de auto kunnen parkeren en dan de verzengende hitte in. Zodra je de auto uitstapt krijg je een klap in t gezicht! Ruim 40 graden.. Nou dan loop je niet zo hard. In een zucht en een scheet ben je de grens over…. En loop je door het altijd prachtige Mexicala … Tja hoe moet je dat nu omschrijven. Doe je ogen dicht en voel de hitte, ruik de ietswat vieze geur, verbeeld je kleine donkere mensen die in de schaduw staan, overal kun je voedsel en kleding kopen en het geroezemoes  om je heen en het lawaai van de auto’s. Nu dat is Mexicali. En wij genieten daarvan!

Appeltje eitje was het om de grens weer over te komen. Heerlijk uitje! Ondanks dat het zweet uit alle poriën gutst. We rijden verder en zien om de zoveel meter vlaggen staan. Daaronder staat een mand en daarin zitten weer flessen water.  We hadden dit op tv gezien. Illegalen die de grens over hebben gestoken kunnen daar water pakken. Daarna vlug naar het hotel om een duik in het zwembad te nemen!

236Een prachtige tocht door woestijn, uitgestrekte vlaktes en heel veel cactussen.  Een tussenstop bij Painted Rock Petroglyph Site. Een uniek stukje historie waar we niet aan voorbij wilden gaan. Dit lag echt in de midlle of nowhere, dus dan is het zaak om geen panne te krijgen. Sommige stenen waren door indianen voorzien van tekeningen. Vroeger liep hier een postkoetsroute langs van Phoenix naar Yuma. Er stonden ook bordjes met de tekst “Beware of snakes”, dus jullie snappen het al, R liep voorop! Dan hup in de auto en op naar Scottsdale.  Scottsdale ligt tegen Phoenix aan.  Scottsdale is onze uitvalsbasis voor diverse excursies maar daarover lezen jullie later meer. Vanavond naar een echte cowboybar geweest waar line dance lessen werden gegeven en er life music was, ontzettend leuk en gezellig. Vanaf de zijlijn hebben we een beetje mee gehuppeld. Toch is er een groot verschil met Califorinie, qua natuur en bevolking. M. is helemaal in haar sas met deze wereld stenen, cactussen en verlaten vlaktes. De eerste indruk van Arizona is goed!

Auteur:

Aangenaam, ik ben Marianne. Geboren in Lemmer (Frl). En daar is het allemaal begonnen. De liefde voor de natuur. Het weidse landschap, de in de zonschitterende meren en de bossen. Ik geniet er nog steeds van. In de zomervakantie namen mijn ouders mijn zusje en broertje mee in de auto en dan toerden we door heel Europa. Wij drieën opgepropt achterin, onderweg naar het moois in Europa. Andere talen andere culturen. Heerlijk. Eenmaal op mezelf bracht mijn eerste verre reis me naar Sri Lanka. Wat onwennig zag ik met grote ogen alle wonderschone gezichten die we “thuis” niet hadden. Mijn tweede reis is het virus verder in me geslopen, het reisvirus bedoel ik dan. De trip ging naar Costa Rica. Met een paar reisgenoten die zeer veel wisten over de flora en fauna van dat land werd ik echt gegrepen door al het moois. De drang om dit te delen via verhalen en foto’s werd ook steeds groter. En nu is het eindelijk dan zover. Op deze pagina vind je mijn verhalen en foto’s. Geniet ervan! Update: inmiddels al heel wat landen bezocht en vele verhalen mogen schrijven. Met het schrijven doorleef je zo'n dag / vakantie / moment nog een keer. Wil je meer weten of kan ik iets voor je betekenen neem dan contact met mij op.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s