We zijn opgehaald! We komen net met de lift naar beneden of de gids staat op ons te wachten. Hij begint gelijk een hele uitleg. Ik vraag nog of we alleen zijn. Nee dat was niet zo. Het hele busje zat al vol! Wij mochten op de achterbank. Neeeeeee. Met de knieën in de nek hobbelen we door Mexico city. Boven ons hangt de microfoon. Dus aan het eind van de dag ben ik doof. R mocht al vlug op een andere plaats zitten. Dus die had een iets ruimere zitplaats. Ik zat naast supervriendelijke Mexicanen. Een vader en een zoon. Vader was jarig en hij ging dan ieder jaar op pad met zijn zoon. Ze gingen liefdevol met elkaar om en hebben samen een mooie dag beleefd. Ik had nog een doosje met mintjes gekocht op schiphol met een mooi blikje van Holland. Dat heb ik vader gegeven als verjaardagscadeau. Hij blij. Kreeg gelijk zn kaartje. Dus als er ooit wat is, kunnen we hem bellen. We hadden sowieso een leuke groep.
We hobbelen dus verder. De gids Jorge houdt maar niet zn mond. We hebben een mooi ochtendprogramma. Hij, de gids, gaat los bij Tlatelolco aan de Plaza de las Tres Culturas. Dan rijden we via een winkeltje, waar we een proeverij hadden van tequilla en mezcal, naar de oude stad van Teotihuacan. Ook daar kon de gids weer helemaal los gaan in zn verhalen. Door de covid mag je de piramides van de Zon en de Maan niet beklimmen. Het is zondag. Dan mogen de Mexicanen gratis naar binnen. Nou dat is te merken. Je kan over de koppen lopen. Na de uitleg hebben we vrije tijd om alles te bekijken. R loopt op zijn eigen tempo naar de uitgang. En ik moet natuurlijk alles vastleggen. We zijn bij poort 4 naar binnen gegaan maar we worden geacht bij uitgang 2 er uit te gaan. Maar eerst heerlijk dolen door dit immense ‘park’. Je zou hier wel een hele dag kunnen lopen. Achteraf maar goed dat we dot niet hebben gedaan. Want nu al na 2 uren waren we compleet verfikt. Maar goed, we werden dus om 1.10 uur terug verwacht. Ik ben dus compleet verdwaald. Echt niet grappig. Uiteindelijk bijna een kwartier te laat. De tong op mn hielen. En het was een leren lap geworden. Gelukkig hadden we lunchpauze. Konden we, of tenminste ik, bijkomen. Hadden ze een gast uitgenodigd om te zingen. Op zich niet erg. Maar zo hard. Dat trok ik echt niet. Toen maar heerlijk buiten gezeten.
Na de lunch gingen we terug naar Mexico city. Daar bezoeken we de basiliek van Guadelupe. Hier verscheen de Maagd van Guadalupe voor het eerst aan een Azteekse boer. Via een een soort roltrap maar dan vlak ga je langs het schilderij. Veel mensen staan te huilen. Het is een vreemd gezicht. Het is een heel groot terrein met veel kapellen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik te moe was om alles op te nemen en er van kunnen genieten. Het was echt mooi. En echt wel de moeite waard om erheen te gaan.
Als laatste worden we bij ons hotel afgezet. We slepen ons dan nog even de stad in om wat te eten. Chinees!
Dan verlaten we de stad alweer. We nemen afscheid van hotel Century. Iets gedateerd. Met water dat niet wegstroomt. Van een vogel die zijn nestje heeft gemaakt in de ventilator en de wc die bijna niet doortrekt en de douche maar een heel klein straaltje produceert. Maar wel vriendelijke mensen. En dat is zeker zo belangrijk. We bestellen een uber om ons naar het vliegveld te brengen. Het duurt eventjes, zeg maar zeker 20 minuten, voordat hij er is. Dan rijden we op zich weer vlotjes naar het vliegveld. De stad staat bekend om de vele files. Maar wij hebben er weinig van gemerkt. Om kwart voor 10 staan we bij het verhuurbedrijf. 3 uur later hebben we onze auto. Echt VRESELIJK. We begonnen bij balie 2. Maar dat duurde zo lang dat we naar balie 8 werden gestuurd. Dat was een half vliegveld verderop. Daar hadden we 2 wachtenden voor ons. Met ook alleen maar ellende. Wel een gezellig Belgisch stel gesproken. Die kregen wel een short cut. Zij stonden achter ons. Maar mochten gelijk naar de auto’s. Om het daar te regelen. Toen wij eindelijk de auto kregen was van dat stel geen spoor meer te bekennen. Wel van de amerikaan die achter ons stond bij balie 2. Die was ook zo niet meer vrolijk. Oja de auto die we gehuurd hadden zou er ook niet meer zijn. Toen we daar wat van vonden werd er gebeld met de baas, nadat ze ons eerst een veel duurder exemplaar wilden aansmeren, en was opeens de auto wel beschikbaar. De kia sportage. Een oudje. Maar hij rijdt prima. Dan op weg. Eerst de stad door. Ik vind het wat spannend. Maar R rijdt ons veilig de stad uit. We hebben een tocht van 6 uur voor de boeg. Het is een prachtige route. De natuur is echt prachtig. De lucht is strak blauw. Met zo nu en dan prachtige witte wolken.
De rijstijl van de mexicaan is onstuimig. Links en rechts halen ze in. Ze rijden dwars over de banen heen. Ze staan op zebrapaden. Maar we zijn zonder kleerscheuren aangekomen in Oaxaca.
Het grootste gedeelte van de reis zijn tolwegen. Als het even geen tolweg is. Is het ook gelijk heel beroerd. Veel gaten in de weg. Nadat je de tol betaald hebt staan er vaak heel veel benzinestations. Tip: gelijk tanken. We hebben ook stukken gehad van wel 100 km dan was er geen station te vinden. Na ruim 3,5 uur slaan we van de 150d af naar de 135d. Wow en dan wordt het echt mooi. We rijden door de bergen met daarop allemaal cactussen. Prachtige vergezichten. Dit gedeelte is een tweebaansweg waar je 110 mag rijden. De bedoeling is dat je iedereen de ruimte geeft. Dus dat je (als je ingehaald wordt) zoveel mogelijk rechts gaat rijden om ingehaald te worden. En dit werkt over het algemeen prima. Soms komt de tegenligger wel heel erg op jouw helft. De vrachtwagens zijn over het algemeen zeer correcte weggebruikers. Zij worden ook ingehaald met doorlopende strepen. Wij deden dit eerst nog niet. Maar al rap gaan we met het verkeer mee. Sommige stukken zijn gevaarlijk. Een truckchauffeur voor ons kent de weg op zn duimpje. Hij jakkert over de wegen. Maar remt ook hard als het gevaarlijk wordt. Hij kukelt bijna om. Een raar gezicht! En ik hou mijn hart vast. Maar hij slaat niet om. Gelukkig. We gaan weer door. We gunnen ons maar een korte pauze want we willen voor het donker in Oaxaca ( je spreek het uit als wagaka) zijn. En dat lukt. Door hartje stad want daar staat ons hotel. De auto zetten we in een parkeergarage. Erg nauw maar we worden er professioneel ingeloodst. Dan omkleden en nog even de stad in. Drinken en eten. Morgen de stad verkennen.
Travel - Vlog - Blog 