We hebben het erg naar ons zin in Tokio. We wisten niet goed wat we moesten verwachten maar we zijn aangenaam verrast. Vriendelijke en correcte mensen. Die onverwacht hulp bieden. Als we een beetje verdwaasd om ons heen kijken vragen ze af ze kunnen helpen. Echt leuk. Modieus zijn ze niet echt. Schoolkinderen zijn vaak in uniform, met name de meiden van rond de 16 of 17 die als kleuters gekleed zijn in hun damesmatrozenpakjes, pffff. Aan de tas hangt een of ander pluchen beest. Hun gewone kleding is vaak met rouches. Lange rokken zijn in. Ze hebben zulke mooie figuurtjes maar dan hangt er een hangjurk omheen. Liefst met schoenen die er niet bijpassen. De wc’s. Tja dat is normaal niet echt een gespreksonderwerp.. Maar hier is t dan ook wel bijzonder. De ene keer zit je op 1 met zoveel knoppen alsof je kans maakt met wc en al op te stijgen. Warme wcbril. Muziek erbij. Sproeiers voor alles wat je maar schoon wilt hebben :). Maar ook wc’s met een pot in de grond en dan op je hurken maar. Maar alles is schoon! Toiletten, trein, metrostation, straten enz. Iedere dag ligt er een schone kimono voor ons klaar. We moeten er 2 aan om er in te kunnen. Maar tis wel aardig.
Maar goed vandaag staat de sensō-ji tempel op t programma. Voordat we hier aan begonnen was R bij de masseur langs geweest. Een verhaal op zich. Maar dat doen we jullie niet aan. De pijnen van het harde bed moesten er uit gemasseerd worden. Dat is half gelukt.
Nu dus echt onderweg naar de tempel. Deze tempel is de oudste en meest beroemde van Tokio. Hij stamt uit 645 en ziet er nog heel gaaf uit. (Ondanks alle natuurgeweld hier). We snappen al helemaal hoe de metro werkt. Dus het kaartje is snel gekocht. De metro in. Het is niet ver dus we zijn er zo. Tjongejonge. We komen de metro uit en we zien zoveel mensen. Nu pas merk je dat hier miljoenen mensen zijn. Het is hier ook veel toeristischer. Jonge mannen staan bij een rijtuigje en roepen iets, tenminste dat nemen we aan, in de trant van prachtige rit. Kom bij mij :). We slaan over. Dan zien we in zo’n rijtuig een bruidspaar zitten. Hoe mooi is dat. We lopen de massa acherna. Je hoeft je niet af te vragen waar je heen moet. Dat is wel duidelijk. Veel schoolkinderen zijn aanwezig. Dan komen we aan waar de eerste toegangspoort. Deze is heel groot. Tientallen mensen staan er bij. Dus heb niet de illusie dat je een foto kunt maken zonder mensen. We lopen op ons gemakje naar de pagode. Je krijgt zoveel indrukken te verwerken. Veel dames zijn in traditionele kledij. Het is geen probleem dat we ze fotograferen. Van de toegangspoort naar de pagode is een straat vol met allemaal stalletjes. Allerlei spullen kun je er kopen. Uiteraard de zwaaiende kat, lampionnen, geisha’s. We kijken onze ogen uit. Er staat een grote pan met wierook. En iedereen wappert die wierook naar zich toe. Wij slaan even af. Dan zijn we bij de pagode. Voor 100 yen mag je met een bus vol stokjes rammelen en dan omkeren en dan komt er een houten stokje uit met een nummer. We vragen een meisje om het nr voor ons aan te wijzen anders zouden we er nu nog staan. Gelukkig heeft M een best fortune nummer getrokken (13). Dus het komt nog wel eens helemaal goed met haar. Dan gaan we genieten van de pagode. Prachtig. Als we terug lopen komen we nog een heel klein hummeltje tegen die net de eerste passen kan zetten in een mooi tenue. We mogen hem op de foto zetten.
‘S middags brengen we een bezoek aan de Tokio Tower. Een oranje eifel toren. Zowaar schijnt t zonnetje. We gaan er niet op. De buitenkant is mooi zat.
Dan weer eten bij de mevrouw van de dumplings. Nu lekkere noedels met bbq vlees besteld. Het werd een soepje met noedels met een sneetje vlees. M liet het afweten. We hebben een heerlijke dag gehad.
Travel - Vlog - Blog 