Wat: Klompenpad DORENWEERTSEPAD
Wanneer: augustus 2021
Aantal km: 13
Start: Kasteel Doorwerth, Fonteinallee 2b in Doorwerth

Ingrid had deze keer de route uitgekozen. Het werd een klompenpad. Dit hebben we nog nooit gedaan. Dus het was wel spannend. Mede doordat het slecht weer zou worden en op de site al gewaarschuwd werd: In geval van regen wordt waterdicht schoeisel aanbevolen. Denk eraan, ook op Klompenpaden kunnen tijdens of na een (voorjaars- of herfst)storm loshangende takken uit de bomen vallen. Houd in het seizoen rekening met teken en eikenprocessierupsen. Daarnaast loopt het wandelpad gedeeltelijk over particulier terrein, waar soms vee loopt. O jee als we maar heelhuids aankomen. We hebben dus heel wat materiaal bij ons om ons te wapenen voor het weer en andersoortige omstandigheden.
We verzamelen ons om 11 uur bij kasteel Doorwerth. Het is helaas donker weer waardoor het kasteel er iets minder om straalt dan met een zonnetje erbij. Het is er druk. Blijkbaar is het een geliefde omgeving. Na enige foto’s te hebben gemaakt zoeken we de bordjes op. We besluiten de route linksom te gaan lopen. Je kunt nl zelf bepalen hoe je de route wilt lopen. En achteraf volgens mij een goed besluit.

Al snel duiken we het bos in. En gelijk met een stevige klim. En een stevige daling. Dit zal de hele route zo zijn. Na 2 km denk ik dat ik al minstens 4 heb gelopen maar door de hellingen en dalingen lijkt het veel meer. Soms zit de adem ons achter in de keel. Maar de omgeving steelt ook onze adem. Het is prachtig. Vrij snel komen we langs de uitkijktoren Boersberg. Je hebt een schitterend uitzicht op de Nederrijn. Het is wat heiig. Waardoor we minder ver konden kijken dan we hadden gehoopt. Daarnaast als er mensen op en af van de toren gaan en jij staat boven denk je dat je neer gaat storten. Maar dat mocht de pret niet drukken.
We gaan weer verder. Het voelt alsof we hiken. Want het is echt pittig. Maar voor ons geoefende wandelaars 😊 doen we dit natuurlijk zo even haha. In het begin zijn weinig bankjes. Als we Doorwerth schampen zien we een parkje met bankjes. Daar gaan we zitten om wat te drinken en te eten. We hebben ons net geïnstalleerd als er een bui aan komt. De regenjas moet toch maar aan. Daar regent het toch hard genoeg voor. We lopen weer verder over de slingerende bospaden. Soms loop je langs de akkers en veel weilanden met paarden treffen we. Zo nu en dan een bosmeertje en dan weer uitkijkje op de Nederrijn. Het is dus zeer afwisselend. Er is zo nu en dan een flink hoogte verschil en laveer je (in ons geval) naar beneden. Dan lopen we een stuk over het landgoed Duno.
Landgoed Duno
De fantastische ligging op de stuwwal aan de Nederrijn, met spectaculaire uitzichten en spontaan ontspringende beken, maken de Duno in ecologisch opzicht uniek in Nederland. Het voormalige landgoed herbergt tal van cultuurhistorische relicten. Het is een geliefd recreatiegebied.
Meer info: https://www.glk.nl/landschappen-kastelen/locatie/landgoed-duno
De Duno herbergt veel cultuurhistorische schatten. Zoals de Hunnenschans, een middeleeuwse ring-walburcht (nu rijksmonument). Deze walburcht popt zo ineens op en gelukkig staat er een bankje waardoor we er even langer van gaan genieten.
We lopen weer verder. Inmiddels is het droog en is de temperatuur aangenaam. De route brengt ons door Heveadorp. Heveadorp is gelegen in het dal van de Seelbeek. De geschiedenis van dit dal gaat terug tot de Romeinse tijd. In 1916 begon in het dal de Hevea rubberfabriek met de fabricage van fietsbanden. Op het terrein van de fabriek werden woningen gebouwd voor de werknemers: de rietgedekte cottagewoningen, die tot op de dag van vandaag bijdragen aan de bekendheid van Heveadorp. Meer info: https://www.heveadorp.nl/heveadorp-historisch/
Tegen deze rietgedekte cottagewoningen loop je zo tegenaan.
Dan begint het weer te regenen. Dan lopen we door een stuk groen waar je verwacht dat de reeën je aankijken. Helaas is dat niet zo. Wel veel bramenstruiken dus we doen ons daar maar te goed aan. De randen van de akker bloeien wilde bloemen. Prachtig! We lopen tegen een watertje aan en laven. Dan nog een steile klim naar boven en beneden en we zitten wat meer op de vlakte. We lopen dan op particulier gebied en in de Doorwertsche Waarden. De koeien staan wat verderop dus vooralsnog worden we met rust gelaten. We zien de toren van kasteel Doorwerth al in de verte. Na nog een paar laatste modderige km, klimmend over schokdraad komen we weer heelhuids aan. Nadat we op het eind nog verwelkomd worden door een paar prachtige koeien. Deze route staat zeker in mijn top 5!
PS en toen ging de zon ook nog schijnen en werd kasteel Doorwerth prachtig verlicht ❤
Wat een leuk verslag
LikeLike