Estamos en Mexico

Nou we zijn dr hoor. Tis even vliegen maar dan schrijf je bij het zwembad met een paar regendruppels op je hoofd een verhaaltje.

Het lijkt alsof we hier al dagen zitten. Maar we zijn pas met de eerste dag bezig. Trouwens de zon schijnt alweer. Het is zo’n 26 graden. Maar we beginnen bij de donderdag. Joris gaat naar zijn vakantieadres. Daar heeft hij het altijd reuze naar zijn zin. Dus hij keek er ook naar uit 🤣. Wij vertrekken ‘s middags naar Schiphol om bij van der valk te logeren. R had nog geprobeerd om in te checken maar dat lukte niet. We moesten nog een of ander formulier invullen. Nadat we dat hadden gedaan lukte het nog steeds niet. Dus wellicht nog even langs BA. Inchecken bij vd Valk. Of de kamer huppeldepup Mexico hadden. Ik kijk verrast R aan. Heb je iets anders geboekt. Wat leuk. Nee dat bleek niet zo te zijn. Na nogmaals de gegevens gecheckt te hebben blijken we zowaar een upgrade te hebben. Nou dit mocht er wezen. We hebben een hele balzaal tot onze beschikking. Van jacuzzi tot zonnebank plus een tv van 3 meter ofzo. Helemaal onderste boven hiervan gaan we ons (gratis) drankje nuttigen. Met een hapje. Niet te lang natuurlijk want we moeten van onze kamer genieten. Dat hebben we dan ook maar gedaan.

6.30 uur gaat de wekker. Lekker ontbijten. En dan de bus van 8 uur. We zijn mooi op tijd. Gelijk naar BA om te kijken of we wel mee mogen aangezien we immers niet konden in checken. Geen probleem hoor. We mogen mee. Even shoppen en netjes op tijd t vliegtuig in. Maar voordat alle andere passagiers er waren gingen we toch zeker 20 minuten later weg. Maar ja wij hebben maar 5 kwartier om over te stappen. Dus vamos met die hap. Aangekomen Londen. Is er niemand bij de gate (dus niet zo’n slurf). Tja even wachten. Na een minuut of 10 (en ja dan zit je wel op hete kolen. Want ja misschien halen wij t wel maar de koffers t niet. En dat zou ook niet de eerste keer zijn) komt de trap. Wij wandelen naar de connection flight. Neeeeeee we moeten gewoon weer door customs. Dus water kan weggegooid worden. En het hele rataplan moet uit het kleine koffertje. Dat doet R niet. Waardoor die dus niet van de band komt. En er liggen nog heel wat koffertjes ter controle. Ik vind Heathrow zo’n waardeloos vliegveld. Wij hebben daar altijd gezeik. Om niks blijkt altijd later. Zo ook nu weer. Maar ze gaan alle flesje uit de doosjes halen (terwijl ze geseald zijn) want hoooeewwww er kan weleens iets inzitten. HOE DAN!!!! Nou inderdaad nee niks. Woedend ben ik. Gelukkig is de gate vlakbij. En met bussen kunnen we gelijk door naar ons vliegtuig. We hebben mooie plekken waar we ons de komende ruim 11 uren kunnen vermaken. We worden verwelkomt met een glaasje jus. Daarna een heerlijke pie als warme maaltijd. En je dan maar wat vermaken. Ik heb 2 films gezien. En lekker gedommeld. De tweede maaltijd was karig. Een sandwich in een bruine zak. Inmiddels zijn we ruim 18 uren op. We hebben onderweg prachtige uitzichten. En ook over stad Mexico is prachtig. We zien veel water. Dan landen we. En moet t echte feest nog beginnen. Langs de marechaussee. Dat ging dus niet. R had netjes de formulieren ingevuld. Toen moesten het toch andere formulieren zijn, toen weer niet en toen we aan de beurt waren weer wel. Kun je weer achteraan sluiten. Nou dan ben ik niet gezellig.

We zijn dr door. Dan nog de koffers. De band deed t nog niet en we waren al zeker 3 kwartier uit t vliegtuig. Was ik R nog kwijt. Maar dat is goed gekomen. De dame die ons ophaalt staat er al. We willen nog even vlug pinnen. Je snapt wel dat t niet vlug was en na 3 pasjes verder ook nog geen geld. Dus een simkaartje voor de telefoon is ook nog niet gelukt. Naar t hotel. De aardige chauffeur dacht wel dat t 40 minuten ging duren door het dramatische verkeer in de stad. En dat ook nog op vrijdag. Maar t ging goed. Ik denk dat t niet langer dan 30 minuten was. En wat een grote stad! Je krijgt gelijk al een indruk. Het eerste gedeelte was een buurtje waar ik niet alleen zou gaan lopen. Maar je ziet ook hele brede straten met dure winkels en heel veel shopping malls.

Dan zijn we al bij het hotel. Weer inchecken. En betalen. De kaarten doen t nog steeds niet. Ik krijg t Spaans benauwd. Uiteindelijk toch gelukt. Met de lift naar boven. Het blijkt weer een balzaal te zijn maar nu een tikkeltje verouderd. Karaoke onder het raam. Airco met een geluid van een boeing. Straks maar kijken hoe het gaat met slapen. Koffers achterlaten. De buurt even verkennen. Nog een keer geprobeerd om te pinnen. Jippie het lukt. Nog een drankje gedaan en dan slapen slapen. Het is inmiddels 24 uur later dan dat we zijn vertrokken. Het slapen gaat met horten en stoten. Het bed voelt als een waterbed. Wat het niet is. De een draait om en de ander golft mee.

6 uur wakker. 7.15 u ontbijten. Excursie tijd. Ergens tussen 8 en 9.30 uur worden we opgehaald. De beloofde mail met het exacte tijdstip hebben we niet gehad. We denken terug aan Brazilië. Waar dit ook iedere keer verkeerd ging. Dus we hebben eigenlijk er een hard hoofd in dat we worden opgehaald. Met de hulp van de receptie bel ik het bedrijf. Of ik even wil mailen want ze verstaat mijn steenkolen Spaans niet. Nou ja zeg. Waar heen dan mailen of smssen. Enigszins afgezeken maar proberen te smssen wat natuurlijk niet lukt. Inmiddels word ik terug gebeld. Over 20 minuten worden we opgehaald. En warempel het is zo. Ze waren ons dus glad vergeten. De rest van de groep is er al. 4 dames. Duitsers en Argentijnen. Dan begint het stilstaan, slenteren en verhalen in t Spaans en engels. Best pittig. R haakt halverwege af. En gaat terug. Ik zet door. We beginnen bij El Zócalo. Het centrale hoofdplein. Aan het plein staat het nationale paleis, regeringsgebouwen en de kathedraal. In het midden hangt een reuze vlag. Blijkbaar is daar een ceremonie voor maar die hebben we niet gezien. Onze gids is lang van stof. Dus voordat we het nationale paleis hebben gehad liggen de tenen al los in de schoenen. We lopen naar de kathedraal. Die is prachtig. Grote orgels. 14 kapellen. Dus echt wel genieten. Dan lopen we naar Templo Mayor. Dit was de hoofdtempel voor de Azteken in de stad Tenochtitlan waar Mexico stad bovenop gebouwd is. Nu zijn er nog kleine stukjes te zien. We lopen via een winkelstraat met honderden juweliers en met veel oude gebouwen en kerken. We komen uit bij de Palacio de Belles Artes. Overigens staan voor alle mooie gebouwen en zo ook dus hier allemaal stalen platen. Het is bijna 8 maart, internationale vrouwendag. En blijkbaar gaan ze hier demonstreren met alle gevolgen van dien. Dus worden alle gebouwen ontsiert door de lelijke afrastering. Wat jammer voor de foto’s. Al die blauwe hekken. We stappen in de bus. Komen langs een heel groot bos Almeda Central. We komen langs een vrijheidsbeeld (moet ik nog even checken) en rijden door naar het Museo Nacional de Antropologia. Dit wordt gezien als het beste museum van Mexico. Topstuk is oa de steen van de zon van de Azteken. Interessant museum. Veel uitleg gekregen. En dan 5 uren later terug naar t hotel. En nu dus bij t zwembad.

Onder een buitje door zijn we vanavond naar de Telcel gelopen. Voor een internet kaartje. Dit is gelukt. We zijn nu overal mobiel. De wegens zijn hier overigens p, tja wat zal ik zegge, ruk. Zowel de straten als de autoweg. Vol gaten en hobbels. En als t dan heeft geregend wordt het ook nog glad. Als we terugkomen uit de telcel is het droog. We willen even een drankje drinken. Maar het is inmiddels al wat later dus ook gelijk maar eten. Enchilladas. R met groene saus en jalapenos, ik de rode. R smult helemaal. Ik iets minder. Maar ik maak er een feestje van met de tacos die we kregen als voorafje. Voor nu zit de dag erop. Morgen weer op excursie! En ja…… we hebben al een mail dat ze ons komen ophalen.