Kozakkenput wandelroute

Wat: Kozakkenput

Wanneer: februari 2022

Aantal km: 13,  blauw gemarkeerd

Start: Parkeerplaats aan het Laantje zonder Eind, Zeist (even voorbij Krakelingweg 21, 3707 HN  Zeist).

De zon schijnt! Na al die weken van regen, regen, regen, schijnt nu de zon volop. Het is nog wel fris met name door de harde wind. Maar de lucht is strak blauw.

We hebben weer halverwege afgesproken. I en ik. Zeist dit keer. Vlak bij de route van Austerlitz die we vorig jaar hebben gelopen. Ik wilde niet zoveel km maken. De route is weer aangegeven en het zou maar 12 km zijn.

Het laantje naar de parkeerplaats (met weinig ruimte voor de auto’s trouwens) is, met name het laatste stuk, vol met gaten. We komen tegelijkertijd aan, hoe is t mogelijk! Vlug de schoenen aan en lopen maar. Maar de bordjes zijn niet te vinden. Er staat wel een groot bord aan het begin van de route met de route erop maar de paaltjes zelf kunnen we niet vinden. We lopen maar een stuk het bos in. Dan vinden we er één. En dan zijn ze goed te volgen. Het is wel een heel klein blauw, soms paarsig streepje. Maar goed ze staan er. We kletsen en kletsen en voor we het weten staan we weer bij het begin. HUH. We kijken weer op het bord. We hebben blijkbaar het eerste aparte rondje gelopen. Dit was de Kozakkenput (op de kaart).

Dan moeten we het hele laantje zonder Eind (en zo lijkt het ook) aflopen. Het eerste rondje is zo’n km of 3,5. Daar hebben we geen bankje gezien. Het was ook een beetje een saai bos. Zo wordt het overigens ook beschreven: De Kozakkenput bestaat uit een jong gemengd bos met veel grove dennen. Oude lanen van beuken en Amerikaanse eiken doorsnijden het terrein. Opvallend zijn ook de door bos omsloten akkers, het eikenhakhout en de oude singels.

Als we het tweede gedeelte lopen komen we bij de oude lanen van beuken en Amerikaanse beuken. We lopen nu door het Zeisterbos. Het route begint ook helemaal rechtuit rechtaan. Je bent overigens wel even een drukke weg overgaan. En dat moet je vaker deze route.

Maaaarrrrr er is een bankje. Pal op de zon. Die is voor ons. Kopje koffie en een broodje plus heerlijk met het gezicht in de zon. Soms hebben we wel een bak zand in ons gezicht door de harde wind maar dat mag de pret niet drukken. Ook ligt de weg bezaaid met allemaal takken van de wind/storm van vorige week. Dus enige alertheid is wel geboden.

We lopen door. Aan het eind van het laantje zonder Eind 😊 zijn we de paaltjes even, (we hielden rechts aan in plaats van links) maar na enig zoeken toch gevonden.

We zien onderweg schapen en herten. Wel afgebakend… Dit gedeelte van de route vind ik het mooist. Het bos lijkt veel ouder. Veel water en bruggetjes. Dan komen we langs Bezoekerscentrum de boswerf. Daar konden we fijn gebruik maken van het toilet. We steken weer een paar keer de weg over. Dan zien we bijna onze auto maar maken toch nog even een draai. WOW dit is een mooi stuk. We lopen nu over de Krakeling en Witte Hull (zie bij meer informatie). Overigens hadden we eerst nog een tijdje heerlijk op een bankje in de zon gezeten. Het tweede gedeelte van de route (het langste gedeelte (blauwe route), waar ook de korte route (rood) van 6 km loopt) staat vol met bankjes. We komen langs een heide gebied met poelen. Hier een daar een boom in het veld, met op de achtergrond een strakblauwe hemel. Nou dan is het genieten hoor. Dit stuk is een mooie afsluiter. Want inmiddels zien we in de verte onze auto’s. Het is een aardige route. Maar ik zou er niet weer een uur voor gaan rijden.

Meer informatie: De Kozakkenput dankt zijn naam aan de waterputten die hier begin negentiende eeuw zijn gegraven. In 1804 hielden Frans-Bataafse troepen legeroefeningen in deze omgeving. Om op de droge heide water te hebben, groeven zij 30 putten met een diepte van ongeveer10 meter. Eén put is nog steeds in het terrein herkenbaar als diep gat.

Op de Kozakkenput is het prachtig wandelen over statige lanen met beuken, Amerikaanse eiken en inlandse eiken. De Beukbergerlaan vormde in de negentiende eeuw een zichtlaan vanaf Huize Beukbergen, dat nu aan de andere kant van de A28 ligt. De Verlengde Slotlaan vormt de hoofdas van Slot Zeist en is aangelegd in de zeventiende eeuw. 

Krakeling en Witte Hull

Op de Krakeling wandelt u langs de heidevelden. Hoog in de lucht zweeft de boomleeuwerik. Tijdens zijn vlucht kunt u hem horen zingen. Dit zingen stopt, zodra hij zich in spiraalvorm naar beneden laat glijden. De twee poelen hebben grote aantrekkingskracht op juffers en libellen. In de omgeving zijn meer dan tien soorten geteld. Dat is behoorlijk veel voor z’n kleine poel. Hopelijk vestigen zich hier in de toekomst zeldzame planten zoals de witte waterranonkel en zonnedauw. Op de Krakeling is in het verleden veel zand gewonnen. Het zand is gebruikt bij de aanleg van de wijk Kanaleneiland in Utrecht. Het gebied Witte Hull bestaat voornamelijk uit bos.