Zondag 21/12:
Na uitgeslapen te hebben, Rudy dus niet maar dat bleek later…., lekker ontbeten, de laatste spullen bij elkaar gepakt, Joris (onze kat) onder de arm en hup naar de parkeerplaats.
Dan gaan we op weg van Zwolle naar Ermelo waar Joris naar het voor hem bekende pension gaat voor een week. Het “kattenvrouwtje” aldaar vroeg nog wel ff door over de gezondheid van Joris, dit om mogenlijk niet wederom verrast te worden. Dan gaan we op weg naar Hoofddorp, we hebben daar een hotel geboekt zodat we niet vanuit Zwolle maandagochtend met de ochtendspits rekening hoeven te houden. In de avond nog ff lekker gegeten in een heel groot winkelcentrum, waar het heel druk was.

Maandag 22/12:
Na een lekker stevig ontbijt gaan we op weg naar Schiphol. Daar aangekomen verrast Rudy mij door naar de KLM Businessclass incheck te lopen en daar onze koffer af te geven. Dit had hij dus zondagochtend vroeg nog ff geregeld. We gaan er van genieten! Op weg dus naar de Businessclass Lounge, hier hebben we heerlijk genoten van diverse hapjes en glaasjes bubbels….. Dan snel op weg naar de gate, het is erg druk daar. Vliegtuig zit tsjokvol. Wij dus voorin, alle ruimte en verwend worden door Brigitte Kaandorp,…..teminste, daar leek deze stewardess erg op. Nadat we onze tax hadden bereikt qua eten en drinken was het na 3 uren tijd voor de landing. Daar worden we opgewacht door mensen van de immigration, die geven ons een soort van kaart die ons versneld door de immigratie heen helpt. Onze chauffeur staat al op ons te wachten en we racen naar ons hotel vlak bij het Taksimplein. In de avond nog ff de omgeving van het hotel verkend, het was rustig op straat. Dan zoeken we ons bed op.

Dinsdag 23/12:
Na een lekker Turks ontbijt, met allerlei zoetigheden, gaan we op weg naar de wijk Sultanahmed. Hier liggen diverse bezienswaardigheden waaronderde Aya Sofia en de Blauwe Moskee. We nemen een historisch trammetje vanaf het Taksimplein, deze rijdt dwars door een drukke winkelstraat. Dan overstappen op een ondergronds treintje die stijl door de berg heen naar beneden afdaalt. Dan stappen we over op de tram, deze rijdt via de kust naar halte Eminonu. Verderop komen we bij een groot plein waaraan de de Aya Sofia en de Blauwe moskee liggen. Het is echt indrukwekkend, wat zijn deze groot. Morgen gaan we ze van binnen bezoeken. Want er staan enorme rijen met mensen te wachten. Dit horen van een Turkse man die ook een beetje Nederlands spreekt. Uiteindelijk weet hij ons al pratend mee te lokken naar de tapijtwinkel van zijn broer…… Kopje thee en dan komt de aap uit de mouw, of we geen kleedje willen kopen. Tsja, maar daar hebben we geen zin in, hupsakee wegwezen. Dan gaan we terug naar de tramhalte Eminonu. Hier liggen heel veel boten die over de Bosporus varen. Ook staan hier vele vissers op de brug. Een drukte van belang, erg gezellig! Nadat we uitgevonden hebben hoe je hier kaartje koopt en welke boot je moeten hebben, stappen we op de boot naar het Aziatische deel van Istanbul. Prachtig uitzicht over de Bosporus tijdens deze overtsteek. Na wat rondgelopen te hebben gaan we terug richting het hotel. Op het Taksimplein lopen we 2 schoenpoetsers tegemoed, nadat ze ons gepasseerd hadden horen en zien we dat er schoenborstel op de grond valt. Marianne attendeerd ze daarop en dan begint hun toneelstukje. We worden bedankt en hij maakt gebaar van kom maar……..gaat op zn krukje zitten en gebaard je voet uit te steken. Je denkt dan o wat aardig, gratis poetsbeurtje omdat we hem er op wezen zijn schoenborstel te verliezen. Dan staat hij op en vraagt 20 TL, even later komt zijn maatje erbij staan. We hebben toch betaald en lopen weg naar het hotel. De volgende dag kwamen we ook weer schoenpoetsers tegen die hetzelfde toneelstukje opvoerenden, maar tsja, die voorstelling kenden we al, haha. Je ziet en hoort hier dus met regelmaat schoenborstels op de grond vallen. Dan gaan we lekker bijkomen van deze mooie dag.

Prachtig Istanbul

Woensdag 24-12:
De wekker gaat al vroeg. Om 8 uur worden we opgehaald voor de tour langs Aya Sophia, de blauwe moskee, het hippodrome en de grand bazaar. Precies op tijd staan we beneden. Echter er komt niemand. Na een kwartier warempel daar is een mevrouw maar die loopt ons straal voorbij. Dan gaan ze staan druk bellen bij de receptie, ze dralen daar wat. En ik wapper toch maar met m’n reçuutje. Blijkt dat ze 3 personen verwachten en hebben ze een verkeerd kamernr. Maar het komt nu toch nog goed. We vertrekken. Aangekomen bij het meetingpoint is ons busje vol. We hebben een aardige gids die alles wat ie weet ons wil vertellen. Nu is het hier best lekker weer. Maar s morgens vroeg is het fris. Dus we staan te kou kleumen op het hippodrome. Maar het is allemaal wel bere interessant. Dan lopen we door naar de blauwe moskee waar het hoofd bedekt moet zijn en de schoenen uit. Doen we. Het blauwe valt wel mee. Het rode tapijt valt des te meer op. Een indrukwekkend gebouw. Alles ligt dicht bij elkaar dus in een zucht en een scheet staan we in het Aya Sophia. Gisteren stond hier nog een rij waar je u tegen zegt en nu konden we goed doorlopen. Binnen staat het gebouw al 17 jaar in de steigers. Desondanks mag het er wezen. We schieten dus heel wat foto’s. Op de afgesproken tijd zijn we weer bij de bus. 2 personen komen niet meer opdagen. Dus we vertrekken zonder hun. We worden geloosd bij de tapijtenhandelaar. Daar krijgen we een verkooppraatje en zorgen we dat we snel weg zijn. Dan naar de grand bazaar. Er zijn 22 ingangen. Wij vinden er geen 1. Echt werkelijk hoe raar. Eigenlijk hebben we ook niet zoveel zin. We nemen lekker de tram naar ons cafeetje waar we gisteren ook heerlijk hebben gezeten. Het reist hier heel makkelijk. We hebben een Istanbul kaart gekocht en die kun je opwaarderen, eigenlijk een beetje als onze OV kaart. Het was eerst natuurlijk wel wat uitzoeken. Maar nu werkt het perfect. Bij elk openbaar vervoermiddel kun je het ding gebruiken. Lekker relaxen en dan via de tram en de historische tram terug naar het hotel. Het hotel ligt vlak bij het Taksimplein. Daar is altijd wel bedrijvigheid. Ook staat er altijd politie. De winkelstraat waar de historische tram rijdt, is op ieders tijdstip bezaaid met mensen. Ook in de avonduren draaien de winkels op volle toeren. Alles gebeurd buiten. Dus ook nu zitten de turken buiten hun drankje te nuttigen en te eten. Je komt veel stalletjes met kastanjes en mais tegen. Op iedere hoek staat een kraam met een soort ronde pretzel. Altijd lekker om de eerste honger mee te stillen. We waren gisteren bij de VVV. De mevrouw had geen tijd om te eten dus voor ze ons hielp nam ze net een stukje pretzel. We wensten haar smakelijk eten en gelijk wilde ze de lekkernij met ons delen. We vinden de Turken erg gastvrij. Uiteraard uitzonderingen daar gelaten. Vanavond nog lekker de stad ff in. Via de winkelstraat, Istiklal Caddesi, een leuke tent gevonden. Hartelijk ontvangen. We zijn toch maar binnen gaan zitten. Alhoewel het vandaag echt een heerlijke zonnige dag was, koelt het nu toch wel snel af. De turken zelf laten zich daarom er niet van weerhouden om toch buiten te zitten. Als diner hebben we op deze kerstavond een echte doner.

Donderdag 25-12:
Eerste kerstdag. Je merkt hier helemaal niks van kerst. 90% is moslim dus op een enkele sneeuwvlok na die op de ramen zijn gespoten is er niks. Vandaag staat het topkapi paleis op t program. We zijn al niet meer zo fris en fruitig. Het vele staan in de overvolle trams en de verscheidene km in de benen beginnen zn tol te eisen. Dus wat krakkemikkig leunen we in de tram en op de weg naar het paleis komen we pas op stoom. Tis er aardig druk. Maar we omzeilen de rij voor de kaartjes omdat we ze vanuit een automaat scoren waar helemaal niemand staat. Het is een beetje een chaotische bedoening daar bij het topkapi. De audiotour begint uit zichzelf te kwelen en van enige bewegwijzering is geen sprake. En daar zijn wij georganiseerde Nederlanders toch wel van. Maar goed we hobbelen de verschillende vertrekken langs. Mooi maar de mooie gebouwen van gisteren hebben ons meer bekoord. Tijd voor een hapje en een drankje. Rudy moest nog even toiletteren in het restaurant. Toen hij uit de wc kwam en naar de wasbak liep om zn handen te wassen kwam net iemand vh personeel er aan. Die deed zn schoen uit en met enige moeite gooit ie zo zn been op de wasbak. Om uitgebreid zn voet te wassen, gadver! Hmmm dat zie je toch niet dagelijks. Daarna nog een poging voor de Grand Bazaar. Nu uitgestapt bij een andere halte en we liepen blindelings de bazaar binnen. Een kleurrijk geheel met stoffen, juwelen en tassen. De tassen die wij zochten hadden ze niet. Dus het werd een kort ritje. Leuk om geweest te zijn. Het is vandaag prachtig weer. Dus we gaan richting de Bosporus wellicht vinden we nog een toer over de rivier. Helaas dat werd em niet. Dus zijn we met de ferry gegaan. Heerlijk. Prachtig uitzicht op Istanbul. Lekker uitwaaien en genieten.

Vrijdag 26-12:
Na het opstaan de gordijnen open………gadver! Zwaar bewolkt, maar dit hadden we niet besteld. Tot nu prachtig weer met volop zon. We passen onze plannen voor deze dag dan maar aan, want er word ook nog regen verwacht lezen we. We gaan na het ontbijt, via onze vaste route, met de metro en tram vanaf het Taksimplein naar de Basilica Cisterne. Dit is een ondergronds waterbasin met een inhoud van circa 80.000 m3 en is vervaardigd rond het jaar 540 AC. Er staan in dit basin 336 zuilen van 9 meter hoog. Deze watervoorraad was bedoeld om het Topkapi-paleis van water te voorzien wat zo’n 500 mtr verder ligt. Eenmaal afgedaald is het werkelijk mooi en indrukwekkend. In de James Bond film “from Russia with love” zijn er ook fragmenten te zien die hier zijn opgenomen. Nadat we uitgekeken zijn en weer naar boven geklomen zijn, worden we verrast door een druilerige regen. We besluiten naar ons “stamcafe” even verderop te gaan. Daar zijn we onder het genot van een drankje heerlijk opgewarmd. We besluiten in de buurt van het Taksimplein, in onze favo Donertent, wat te gaan eten en dan lekker te gaan relaxen op onze hotelkamer. Toch er nog maar even uit. Paraplu van het hotel mee en door de regen. Al snel kwam Rudy erachter dat ie een gat in zn schoen had. Dus soppend lopend we verder richting het Hardrock cafe. Die hebben we nooit bereikt. Na de carrefour te hebben gevonden, lekkere dingen ingeslagen die we op de hotelkamer gaan opeten. Helaas niet meer langs ons stamcafe Bonema. Daar is het echt te slecht weer voor.

27-12. Vandaag naar huis. Het regent nog steeds. We gaan de stad maar niet meer in. We hebben de taxi naar het vliegveld op tijd geregeld zodat we ons naar hartenlust op het vliegveld kunnen uitleven. We zitten nu te loungen in de skylounge. Weer voor een koopje tickets kunnen scoren. Dus de laatste paar uren laten we ons verwennen!