Omdat de vlucht na La Paz verschoven was, hadden we nog een hele ochtend in Sucre. Probeerde ik nog ff goedkoop een Rayban te scoren, maar helaas die zijn hier net zo duur als thuis haha. We hebben wel genoten van de stad en het park. En oja we hadden al wel weer een hilarisch moment aan het ontbijt. We hadden een zacht gekookt eitje besteld. Nu dat kwam Boliviaanse tijd, dus je moet ff geduld hebben. Op een gegeven moment komt de señorita eraan. Nou je had er bij moeten zijn om onze gezichten te zien. Er kwamen 3 schaaltjes aan met een lodderig ei. Het drilde aan alle kanten. Ik moet zeggen dat ik wel de beste had (en ik gaf dan ook niks af haha). Op zich was het best te hagelen, maar de meeste dril heb ik toch laten liggen :-).
De lunch moest vlug vlug, want wat ik al zei alles gaat op Boliviaanse tijd, dus m’n panini zat achter in m’n strot om toch op tijd bij de hostel te wezen om de bus naar het vliegveld te halen. Bij de hostel aangekomen kwam de bus 3 kwartier (!) te laat.. Korte vlucht gehad 3 kwartier zo ongeveer. Wel een goede vlucht. Met minibusjes ons in een totale chaos gegooid. Wat een verschil met Sucre. Hier loopt, rijdt iedereen dwars door elkaar heen. Er lopen mensen in zebra pakken rond om de mensen te leren dat ze over de zebra moeten lopen.. nu zo te zien wordt dat een tig jaren plan haha.
Maar goed, wij zitten in een prachtig hotel, midden in het centrum. Wij naar onze kamer, nou wat ons toen weer overkwam, kan echt ons alleen overkomen. We hadden alle bagage in de kamer gedaan, ons wat opgeknapt en zouden toen weer ff weg. Tja maar dat ging dus niet. Yvonne aan de deur te huffen, gaat ie niet meer open. Ik zeg laat mij dr ff bij, regel ik wel ff.. nou niet hoor. Deur niet meer open. Wij bonken op de deur om naar Dirja te roepen die in de kamer naast ons zit. Na een tijdje kwam die eens kijken, inmiddels stond er ook een mannetje van het hotel. Die wees naar een raam (die hadden wij nog niet gezien, was verstopt achter een gordijn) Nou dat raam zou ik wel open doen en jawel had ik het hele slotje in mn handen, nou piesen in de broek van het lachen natuurlijk. Het mannetje een loper opgehaald, en toen was de deur weer los. Wij laten zien dat het echt niet werkte, nu met de sleutel ging de deur dan wel open. Maar al snel kwam er een deurenmonteur die het hele slot voor ons heeft gemaakt. Dus nu kunnen we gerust in en uitlopen!
We hebben de briefing voor de Takesitrail gemist maar Dirja heeft alles voor ons opgeschreven! ´s avonds met Ruud, Anja, Jurgen, Marion en de 3 musketiers (zoals we ook wel genoemd worden) gegeten (wederom heerlijk!)
Vandaag een vrije dag, eerst ontbeten, nu maar met een scrambled egg… was veeel beter!
Toen vanuit het raam allemaal sneaky foto´s gemaakt van de mensen hier, want je kan natuurlijk niet je dikke teletoeter op de mensen zetten! Daarna gewinkeld.. tis hier zo goedkoop… dus je wilt echt alles meenemen.. maar ja dat past niet in de koffer. Broodje gegeten, we kwamen Anneke tegen dus die ging gezellig mee. Daarna door het gewoel van alle mensen gegooid (echt werkelijk waar totale chaos heerst hier.. maar als je je er aan over geeft is het prima te doen). Ons op de plaza geworpen en daar nog weer mooie foto´s gemaakt, en dus nu weer internetten. Straks met zn allen eten, afscheid nemen van Pauline de gids.. de komende dagen krijgen we iemand anders.
Hasta luego!
Travel - Vlog - Blog 