Eigenlijk zouden we deze dag al naar het zoutmeer, maar ja door diezelfde weersomstandigheden kan dat dus niet. We konden nog wel naar Laguna Colorado. Nu dit meer hoort hartstikke rood te zijn, maar je begrijpt het al, geen kleur te bekennen door de sneeuw.. maar … er waren wel flamingo´s. Er zijn daar wel 20.000… hmmmm wij door de barre koude minimaal 3 kwartier gelopen naar het meer wat 60 vierkante km is… en nog kwam het meer niet dichterbij. we zagen wel een roze vlek in t meer, maar meer dan die vlek is t niet geworden. Uiteindelijk teruggekeerd met 3 wazige foto´s van in de verte iets rozigs 😉 Onderweg nog veel lama´s, vicuna´s en vizcacha gezien. De vizcacha (woestijnkonijn) poseerde zelfs nog ff voor ons haha. De wandeltocht bij het meer was overigens best wel heftig, veel mensen kwamen hijgend terecht door de hoogte en de grote inspanning. Twee collega vakantiegenoten waren niet mee omdat die geveld waren door de hoogteziekte. Via Villa Mar teruggereden, bagage opgepikt, (de bagage wilden ze niet mee nemen omdat de wegen nu superslecht zijn door de sneeuw) op naar Canyon Serena. Ook dit was weer supergaaf. Een stuk door de natuur gelopen, vizcacha´s gezien, vogelgeluiden gehoord van vogels die elkaar versieren. Kortom hoe mooi kan de natuur zijn. Uiteindelijk langer gebleven dan de bedoeling was, omdat we hier ook nog ff de zonsondergang gingen bekijken. Alle kleren aangedaan, en maar foto´s schieten en natuurlijk genieten! Daarna doorgereden naar het dorpje Alota, weer op een zespersoonskamer geslapen.. weer de gelige soep met aardappels, maar nu met spagetti bolognese.. lekker!
We zijn nog getrakteerd door Iver (de hoofdgids van deze tour) op de legenda van Bernita… als je geïnteresseerd bent in t verhaal hoor ik het wel haha.
