Tag: koken

Maandag 9 oktober

De bedden in Thailand blijven immer hard. Toch raak je daar op de een of andere manier wel aangewend. Verstandelijk dan. Het lijf roept: Vreselijk. Overal spierpijn…..ja, zo blijven die overheerlijke massages “noodzakelijk”.

We zijn er vroeg uit. Na het ontbijt vertrekken we naar een Elephant Sanctury. Het belooft een mooie dag te worden. De zon schijnt, wat willen we nog meer. We worden door een jeep opgehaald. We mogen achterin op de “keiharde“ bankjes plaatsnemen. Daarna halen we nog het Nederlandse stel op, Ton en Antoinette. Ze blijken al 35 jr in Hoorn te wonen, op 50 meter van het huis waar R destijds woonde, gespreksstof dus…… Zij waren gisteren ook mee op de boottocht en gaan morgen ook mee naar de tempel. Er is ons beloofd: Onderweg kunt genieten van het prachtige landschap vol heuvels, bossen en boerderijen. I.p.v. van frisse lucht, happen we de lucht van de uitlaatgassen in en zijn we iets minder gericht op het landschap. Zodra (maar dat duurt even) we de stad uit zijn gaat het beter. Het is slechts een ritje van 1,5 uur stuiteren…. Dus een houten kont op laatst. In het Elephant Sanctury vinden er geen ritjes op een olifant plaats en zien we de olifanten geen kunstjes vertonen. We gaan met ze baden en geven ze te eten. Kortom een onvergetelijke belevenis. (Dat was wel zo). Na aankomst in het park gaan we kennismaken met de olifanten en geven we deze prachtige dieren te eten. Maar eerst moeten we een pakje van het park aan. Heel charmant. Zo’n wijde broek en een bijpassend jeansachtige blouse. Een mooie combinatie. We hebben een bamboestok in stukken gehakt en dat geven we aan de vier olifanten die het park rijk is. We zouden je graag de namen willen geven van de olifanten maar die zijn ons ontschoten. M stort zich in het olifantengeweld. Als je bhoom roept gaat ie met z’n slurf omhoog kun je de bamboe eventueel in zn mond doen (wel op tijd je hand wegtrekken, M zat regelmatig klem) of je legt het in zn slurf. M gaat alle olifanten bij langs. De laatste is blind. Hij is neergeschoten door een boer. Voor de olifanten in het wild is er te weinig voedsel (bomen) en dus zoeken ze verder en zo ook op boerderijen. Iig M wil deze ook graag voorzien van eten. Inmiddels wordt alles op de gevoelige plaat gelegd. Dus en leuk lachen, bamboe pakken, goed opletten wat de olifant doet. En BAM ze krijgt een hijs van de olifantenslurf. Versuft kijkt M om. De gids roept naar de trainer van de olifant. Die komt er aan gesneld en geeft de olifant op zn kop. (Hengst op z’n kop en hij wordt bij zn oorlel gepakt). M blijkt te langzaam te zijn. De olifant heeft zin in wat en heeft geen zin in zo’n madammeke die alle tijd neemt. Huppekee door met dat eten. M wordt dan toch wat voorzichtiger en ijlt zich naar een andere olifant. Inmiddels is alle bamboe wel op en worden twee gastolifanten uitgelaten in een stukje bos. Ze zijn een soort daycare voor olifanten in de buurt. De groep toeristen er achter aan. Dan lusten we zelf ook wel wat. We gaan pad Thai maken. En ook nu is het weer haastje-repje en klaar is het. Heerlijk. O ja we hebben ook nog Chinese dames in de groep (die geen woord Engels kunnen, maar wel mooi kunnen zingen. Christelijke liederen en het repertoire van Mieke Telkamp).

Na de lunch maken we een soort medicijn voor de olifanten wat goed is voor hun gestel. We maken een mengsel van tamarinde, bananen, zout, palmsuiker (dit weten we niet meer zeker) en draaien daar een soort gehaktbal van. Vervolgens gaan we die geven en dan is eindelijk het hoogtepunt van de dag aangebroken we gaan samen met de olifanten genieten van hun modderbad. We gaan badderen in de rivier met de olifanten. Het is echt leuk om te doen. Wel alles goed in de gaten houden zodat je niet in eens onder een olifant ligt tijdens het baden. Zonder al te veel problemen is onze olifant weer helemaal schoon. De vrouwen (Antoinette en M) doen overigens het werk, de mannen (Ton en R) staan aan de kant goede adviezen te geven en doen het film en fotowerk. Als kers op taart worden we nog meegenomen (exclusief de olifanten) naar een watervalletje. Dan hobbelen we weer 1,5 uur terug. Prachtige dag!

Dinsdag 10 oktober.

Alweer een excursie voor de boeg. Nu naar de Hmong bergstam en we bezoeken één van de belangrijkste tempels van Chiang Mai, de Wat Phra Doi Suthep. We starten bij de bergstam. We komen in een dorp terecht wat bestaat uit marktkramen. We worden losgelaten en over een half uur worden we weer verwacht. Kortom ietswat teleurstellend. Dan naar de tempel. De Wat Phra Doi Suthep ligt op 1300 meter hoogte in het Doi Pui National Park. Om de tempel te bereiken moet je een trap betreden van 309 treden. Aan weerskanten van de trap staat als afscheiding (trapleuning) een enorm lange draak met beneden zijn kop. Er gaat ook een tandradbaan naar boven. We werden dringend verzocht om naar boven met de tandradbaan te gaan en dan later lopend naar beneden. Dus dat doen we. Vervolgens krijgen we een korte rondleiding over het terrein en kunnen we al ras zelf op ontdekking.

Legende van de witte olifant:

Volgens de gangbare legende, had een monnik met de naam Sumanathera uit Sukhothai een droom, waarin god hem vertelde naar Pang Cha te gaan en te zoeken naar een relikwie. Sumanathera vertrok naar Pang Cha en vond een been, waarvan men beweert dat het de schouderbeen is van Boeddha.

De relikwie vertoonde magische krachten: het gloeide, was in staat te verdwijnen, het kon zich uit zichzelf bewegen en zich vermenigvuldigen. Sumanathera nam de relikwie mee naar de koning Dharmmaraja die toen over Sukhothai regeerde. De gretige Dharmmaraja deed offers en organiseerde een ceremonie toen Sumanathera aankwam, maar de relikwie vertoonde geen ongewone kenmerken. De koning betwijfelde de echtheid van de relikwie en vertelde Sumanathera het te houden.

Ook koning Nu Naone uit Lanna hoorde van de relikwie en vroeg Sumanathera naar zijn koninkrijk te komen en hij vertrok met toestemming van zijn eigen koning Dharmmaraja in 1368 naar Lamphun in Noord-Thailand.

De relikwie brak in tweeën, waarbij het ene deel even groot was als het origineel en het tweede kleiner. Het kleinste deel werd bij de relikwieën in een tempel in Suandok gezet; het andere deel werd bij de koning op de rug van een witte olifant gezet die losgelaten werd in de jungle. Volgens de legende beklom de olifant de berg Doi Suthep die vanaf dat moment Doi Aoy Chang (Suikerolifantberg) werd genoemd. Daar trompetterde hij drie keer en viel dood neer op de heuveltop. Dit werd geïnterpreteerd als een teken en koning Nu Naone gaf de opdracht voor de bouw van een tempel op de berg.

Het is druk bij de tempel. Veel toeristen maar ook veel Thai. Het is een prachtige tempel met veel bladgoud. We hebben nu voldoende tijd. Dus we lopen rustig langs alle beelden en relikwieën. Vanaf de berg heb je een mooi uitzicht op Chiang Mai. Je ziet het vliegveld liggen. Het is erg warm. De zon schijnt prachtig op al het goud dat er blinkt. Dan zit ook deze excursie er alweer op. We nemen afscheid van Ton en Antoinette. We nemen een duik in het hotelzwembad en gaan daarna na ergens wat gedronken te hebben een hapje eten.

Woensdag 11 oktober

Kookcursus! We worden vroeg opgehaald door Kwan. Een praatgrage jongedame. Je gooit er een kwartje in en ze lult je de oren van je kop. Dus voordat we het andere stel hebben opgehaald weten we dat ze ongeveer half Europa is doorgereisd, niet meer getrouwd is en al 5 jaar kookles geeft. Het andere stel komt uit Chicago en is op honeymoon. Leuk stel. We gaan eerst langs de markt. Zo’n markt hebben we nog nooit gezien. Veelal loop je door de modder tussen de kippen, groente en fruit. Dit keer was het een stenen vloer. Het was er heel erg rustig. Het was een soort grote Albert Heijn. De groente waren soms al gebundeld (zoals een pakketje soepgroente) zodat je zo curry kon maken. De afdeling vlees was gescheiden van de groente. Het lag er allemaal fris bij. We werden nog achtervolgt door een dronken Thai. Hij zocht nog aansluiting maar niemand reageerde echt.

Vandaag gaan we 6 gerechten maken. Op de markt werd besloten wat het zou worden en dat gingen we dan inkopen. Ook weer niet alles want de kookstudio heeft een eigen groentetuin en daar wordt ook van alles uitgehaald. We krijgen een complete uitleg over verschillende kruiden en groente. Erg interessant.

Dan rijden we door naar het “schoolgebouw”. Het ziet er netjes uit. De potten en pannen staan al klaar. We gaan eerst loempia’s maken en een soepje. Want ja we hadden net ontbeten dus we starten met lichte dingen. Nou we hebben niet echt ontbeten. Er is heel veel keuze maar we missen het echte Thaise eten. We hebben vanmorgen dan ook niet veel gehad. Het wordt een pittig soepje M met kip en R met garnalen. Die had overigens een heeeeele pittige soep. Oftewel die stond bijna in de fik. De loempia’s waren heerlijk. Dan even een pauze. We kletsen wat en gaan dan toch weer aan de slag. Nu een curry en Pad Thai. Een curry met aubergine (eggplant) en baby eggplants. Dat lijken op erwten maar zijn het dus niet. M had er al eens een tussen haar kiezen en vond het niet te eten. Je bent langer met de voorbereiding bezig dan met het koken zelf. Zodra de wok heet is staat het eten vaak na een minuut of tien wel op tafel. Zeker met de Pad Thai. 2 x knipperen met je ogen en je kunt je stokjes in de maaltijd steken. De curry is heet en wel aardig, de Pad Thai is heerlijk.

Dan zitten we eigenlijk al vol maar dan “moeten” we nog twee gerechten. Dat wordt kip met cashewnoten (dat wordt een blijvertje voor thuis) en nasi. Beiden weer even lekker. We hebben dat maar voor de helft opgegeten want we konden niet meer. Tot sloten kregen we een kookboekje mee voor thuis. Dus straks thuis naar de toko om de vele ingrediënten op te halen.

‘S middags zijn we nog naar het oude gedeelte van de stad gegaan. Om dit gedeelte staat een muur. Het is niet zover bij ons vandaan. We lopen eerst naar een tempel maar omdat we niet goed gekleed zijn laten we die voor wat het is. Het is hier overigens gezellig druk, veel eetgelegenheden, massages en toeristische informatiekantoren. Als we weer teruglopen komen we bij de muur uit. Honderden duiven wachten ons op. Een een oudere hippie waarbij je gratis een hug kunt krijgen :).

We slaan het eten ‘s avonds maar over. We zitten nog vol!