Coach & Reisblogger

Vanmorgen 9 uur de taxi naar t vliegveld genomen. Kwart over 12 in het vliegtuig. Kleine 4 uur later stonden we in Manilla. Je hebt een visum nodig. Dat had Rudy van de week al geregeld. Die moest je laten zien. Maar dat lukte niet 1, 2, 3. We moesten maar even iets doen. En werden ergens naartoe verwezen. Lang verhaal kort. Alle beambten waren vertrokken en wij stonden daar. 🤪. Ze lieten ons toch binnen. Daarna een telefoonkaartje van Smart gescoord. De nieuwe taxichauffeur opgesnord. Met horten en stoten naar t hotel gebracht. Van t vliegveld tot aan t hotel stond file. De chauffeur drukte steeds keihard op de rem. Onze maag zat in de keel. Wel heelhuids aangekomen. Vriendelijk opgewacht door de receptie. Ingecheckt. Gratis upgrade gekregen. Wat een verschil met het vorige hotel. Hier een en al vriendelijkheid. We komen net terug van de rooftop bar van het hotel. Daar wat gegeten en gedronken. Nu met de benen omhoog want we zijn toch wel moe. Morgen Manilla verkennen.

Eerst even heel wat anders. Hou je van kerst? Dan moet je hier zijn. Vanaf 1 september !!!!!!! Gooien ze alle trossen los en gaan ze decoreren. Kerstbomen en alle andere tierlantijnen, ze worden allemaal uit de kast gehaald. Overal waar je komt luidt kerstmuziek. Net wat voor ons. Want we houden er zo van 😅🧑🏻‍🎄 Maar goed. Terug naar nu. Na een wat onrustige nacht, ik ben erg verkouden en m’n neus zit dicht, zitten we om half 8 aan t ontbijt. Er is te kust en te keur. Alle continenten zijn aanwezig. Dus we laten t smaken. De wijk waar ons hotel zit, Makati, is de place to be. Hier zitten de meeste hotels, bars en andere gelegenheden. Manilla staat niet echt bekend om zijn veiligheid maar hier is t nog wel goed te doen. Om 9 uur worden we opgehaald door Jonathan. Hij neemt ons vandaag op sleeptouw. We hebben een lijst met wat we graag willen zien. We gaan eerst richting fort Santiago. Maar voordat we daar zijn gaan we naar het Rizal park. Tussen de grote bedrijfsgebouwen en vlak langs de drukbevolkte Roxas Boulevard ligt een groene oase van maar liefst 58 hectare. Dit is het Rizal Park, een van de grootste parken van Azië. Het park is vernoemd naar Dr. José Rizal, een briljante verzetsstrijder die hier werd geëxecuteerd. Daarna gaan we naar t fort. Fort Santiago is een historisch fort. Hier werd Jose Rizal gevangen gehouden en waar hij zijn laatste uren doorbracht voordat hij werd geëxecuteerd. Van het fort is niet ze heel veel meer over. Maar Jonathan onze gids is zeer begaan met Rizal en zo beleef je het dan ook meer. Jonathan is sowieso een fijne gids. Hij verteld veel over het dagelijks leven. En daar ben ik altijd wel benieuwd naar. Zijn kinderen werken bij Amerikaanse bedrijven in t callcenter. Dus tijdens nachtelijke uren gezien het tijdsverschil. Hij vindt dat niet echt fijn. Zij leven met de hele familie in een huis. Hij woont dus bij zijn ouders. Met zijn 4 kinderen. Ook zijn broer woont daar. Hij is nu wel bezig om een eigen huis te bouwen. We zijn in de oudste wijk van Manilla: Intramuros – Latijn voor ‘binnen de muren’. Er staat nog wel een gedeelte. Soms is het gerestaureerd maar deels gereduceerd tot ruïne. We bezoeken de achtste kathedraal van Manilla. De huidige kathedraal is alweer de 8ste reïncarnatie van de allereerste kathedraal van Manilla, die hier in 1581 werd gebouwd van bamboe en palmbladeren. Een tyfoon, een stadsbrand, verschillende aardbevingen en bombardementen maakten de kathedraal steeds weer met de grond gelijk. De huidige kathedraal is gebouwd in de jaren ’50 en in 1981 door paus Johannes Paulus II verheven tot basiliek. Groot gebouw. Van binnen niet heel bijzonder. Als we verder gaan komen we langs de kerk van San Agustín. We moeten nog ff pinnen en willen toch wel wat drinken. We belanden in de Venice Grand Canal Mall. Inderdaad met gondels 😅. En veel Amerikaans restaurants. We drinken wat bij TGI Fridays. Als laatste bezoeken we het Manila American Cemetery and Memorial. Een kerkhof met honderden kruizen. Hier hebben de Amerikanen met de Jappen gevochten. Indrukwekkende afsluiting. We gaan nog even tanken. Ongeveer 95 cent per liter. En dan zet Jonathan ons weer af bij ons hotel.

Vandaag naar Angeles City vertrokken. Onderweg zien we veel velden onder water staan. Dit is nog de schade van de tyfoon die hier onlangs raasde. Ook in Manilla bij het Fort was t zichtbaar. We konden niet overal bij. En in de rivier Pasig dreef van alles. Jonathan vertelde dat dat door de tyfoon kwam. Door president Duarte is alles heel erg opgeschoond in de Filipijnen (letterlijk en figuurlijk 😟) zo ook de stranden en rivieren. Jonathan vertelde dat mensen die aan de kade hun huisje hadden op t dak zijn gekropen maar dat soms niet mocht baten. Triest 😢. Onderweg zien we het platteland van de Filipijnen. We rijden uit Manilla via de skyway. De weg die “boven” de stad ligt. Net zoals in Bangkok. In een kleine 2 uur zijn we er al. Het is geen bijzondere plek. Veel oude mannen met jongedames. En schijnt een bloeiend uitgaansleven te zijn. Dat heb ik van horen zeggen. We zijn wel even naar walking street geweest, je moet het immers wel zelf ontdekken.