Curaçao

Wij zijn dr hoor. Manmanman. Wat had dat een voeten in de aarde. 2020 is voor iedereen een jaar die anders loopt dan iedereen had gehoopt. Zo ook voor ons. Buiten het hele covid-19 verhaal was het werkgerelateerd ook niet het makkelijkste jaar. Daarom was een vakantie wel zeer gewenst. In het voorjaar was het door de covid ook al niet doorgegaan. En na de Azie reis gecanceld te hebben waren we gericht op de ABC eilanden. Nou we hadden nog niet geboekt of A viel af. En ook B ging het niet worden. Alle hoop was op Curaçao gevestigd. Het bleef tot het laatste spannend. Op een woensdag gaan we vertrekken. De covid test kan dan op maandag. De laatste 2 weken gingen we nergens meer naar toe om de kans op besmetting zo minimaal te houden. Je bent overigens een halve vakantie kwijt aan de test. En dan mag je hopen dat je op tijd de uitslag krijgt. R heeft op laatst nog een locatie in Hoogeveen gevonden en rond 20 uur hadden we de uitslag al binnen. Pfff gelukkig geen Corona. De andere dag weet ik hoeveel formulieren ingevuld, uitgeprint en ja toch maar de koffer inpakken want het lijkt er op dat we gaan!

Joris naar zijn logeeradres gebracht en wij naar Van der Valk, Schiphol. We waren niet de enigen maar het was zeker niet vol. Drankje, hapje, lekker slapen. Met de bus naar Schiphol. Wat een lege ruimten. Waar zijn alle mensen. Er vertrekken nog wel wat vliegtuigen. Maar het is een rare gewaarwording. We zijn nog nooit zo snel door de “douane” geweest. Nog even shoppen. En dan gaat het boarden al beginnen. Ze nemen daar ruim de tijd voor om zo goed de afstand te kunnen bewaren. Vanaf Van der Valk lopen we al met een mondkapje. Het gaat al wat wennen. We hebben mooie plaatsen. 3 stoelen voor zn 2-en. Dat zit lekker ruim. 9,30 uur vliegen. We vertrekken op tijd. Maar na een minuut staan we stil. Iets met de belading. Het duurt ongeveer 10 minuten en dan gaan we toch echt. Al snel krijg je een fles water met een verfrissingsdoekje. Waar zijn de pinda’s??? Dan wordt de vegetarische pasta geserveerd (er valt niks te kiezen), overigens met een heerlijk toetje. Dan krijg je een goodiebag. En de rest van de vlucht is het niets, noppes, nada. In die goodiebag zit cola en wat fretsfrets. Ik heb 3 films bekeken. Dat is het voordeel van een dagvlucht. Meestal vliegen we ‘s nachts. Dan doe ik mn ogen dicht en bekijk ik nooit zo veel. Ik vind het dan wel sneller gaan. Met een tijdsverschil van 5 uur komen we om 15.30 uur op Curaçao aan. Bij de marechaussee moet je je papieren laten zien. Geen warm welkom want ze waren erg chagrijnig. Dat was ik inmiddels ook, dikke rijen die maar niet korter leken te worden. Maar uiteindelijk stonden we bij de bagageband. Die was al gestopt. Maar onze koffers stonden er niet op. Na een minuut of 10 gaat de band weer draaien en warempel onze koffers die draaien onze kant op.

We lopen naar buiten. In onze spijkerbroek. Het zweet staat gelijk in de bilnaat. Ruim 30 graden en geen taxi die op ons staat te wachten. Ik ben inmiddels met koffers en al het halve vliegveld afgerend voor een pinautomaat. Hopend dat de taxi er dan zou zijn. Nee dus. Bellen. Blijkt er een misverstand te zijn. De taxichauffeur verwacht ons morgen. Gelukkig boort hij zijn connecties aan. En na een klein kwartiertje staat de prachtige Antilliaanse Christina voor met een grote mini-van. Koffers er in en karren maar. Het was wel spits. Dus achter aansluiten maar. Rond een uur of 6 arriveren we bij het hotel. Daar zijn er meer die aan het inchecken zijn. Eerst maar een drankje doen, formulieren invullen. Sleutel krijgen. Dan met een busje naar de kamer. Zelf de koffers via een stijle trap naar boven sjouwen en dan eerst omkleden! Korte broek aan want de temperatuur moet even wennen. Naar de plaatselijke Albert Heijn. Lekkere hapjes gehaald en opgegeten en dan lekker slapen. Om vervolgens Nederlandse tijd wakker te worden.

We zitten hier in de regentijd. Nou werd er gezegd. ‘S nachts wat buien, ‘ s morgens een bui en klaar is kees. Nou nu even niet. Het regent al een paar dagen. ‘ s middags wordt het dan droog. De temperatuur is wel prima! Een graadje of 30. Tja dit kennen de curaçaoënaren ook niet. Die regen dan he. Maar goed we gaan niet klagen. De korte broek aan en lekker buiten zijn (zodra dat kan) is heel wat waard.

Vandaag komen de scooters. Of niet? Om 10 uur zou de eigenaar bij het hek van ons hotel staan. Ik wilde al na 5 minuten te laat gaan bellen, maar dit heeft R weten te rekken tot bij 10.20 uur. Bellen: ze dachten dat we niet op het eiland waren. We hadden hun mailtje niet beantwoord. Dat klopt die hadden we niet ontvangen. In de jeep van Roderick gestapt en naar zijn huis gereden. Alleraardigste mensen. Een lief ontvangst met koffie dr bij, een leuk grappig hondje, aardige echtgenote en kinderen. De papierwinkel ingevuld, betaald en dan scooteren maar. Maar de wegen zijn glad door de regen. Dus ook wel een beetje spannend. En uberhaupt: hoe komen we terug? Want we hebben geen kaart en we weten echt niet waar we zitten. Roderick overlegt even en blijkt nog een half uurtje over te hebben en gaat ons voor op zijn motor om ons weer naar het hotel te brengen. Daar installeren we de off-line versie van google maps van het eiland om zo op weg te kunnen. En dat gaan we dan ook maar doen. Ik heb mn buidel om, met daarin de telefoon, oortje in, helm op en dan rijden we naar Willemstad. Op het eerste stuk zijn er veel gaten in de weg. Op het tweede stuk, de Caracasbaaiweg staat altijd een file. Maar we laveren ons er wat doorheen. Via de autoweg komen we in Willemstad aan. Eerst maar even een drankje. Bij de buren. Mooi plekje wat druk bezocht wordt. Dan lopen we via de koningin Emmabrug naar Otrobanda. De lucht is donker. Maar het plaatje van de kade is geweldig. De huizen en mooie kleuren komt goed tot zn recht. Dit plaatje kennen we vast allemaal. Dan gaat de brug open. De hele brug verplaatst zich. Een schip met containers komt door de Sint Annabaai. Prachtig gezicht. Bij de digicel kopen we een kaartje voor de telefoon. Zodat we online zijn. Dat rijdt ook iets makkelijker. Er wordt nu tussendoor wat vaker wat gezegd. Tenminste dat idee heb ik. Dan rijden we via Mambo beach naar de bar Hemingway. Wat een prachtig uitzicht heb je daar. En wat zit je daar mooi. Dus hup maar weer een drankje. We scooteren weer terug naar ons hotel. Ondanks dat het niet strak blauw is verkleur je wel. Dus de rug ziet er wat rozig uit. Maar een lekker dagje gehad.

Het ontbijt hier is altijd een verrassing. Je moet een formulier invullen met wat je graag wilt hebben. Maar dat wil niet zeggen dat de kok dat ook gaat maken. Tenminste wij krijgen nooit wat we hebben ingevuld. Dus we besluiten om wat eigen zaken mee te nemen zodat we er toch een feestje van kunnen maken.

Omdat we op onze weerbericht app zien dat het voorlopig nog wel slecht weer blijft besluiten we om de auto die we huren naar voren te halen. Dus een paar dagen eerder zodat we meer mobiel zijn. Want op die gladde wegen + grote plassen is het best wel gevaarlijk. Morgen, zaterdag krijgen we de auto. Vandaag gaan we naar Mambo beach. We zitten heerlijk bij een strandtent. De toeristen die op een bedje aan het strand liggen lopen af en aan naar onze tent. Aangezien het steeds regent. We besluiten na een paar uurtjes Mambo te verlaten en terug te keren naar het hotel om daar in het zwembad te plonsen. Want het is inmiddels heerlijk weer en we genieten van zon en water.

Vandaag komt de auto. Het heeft vannacht geonweerd en flink geregend. Ons terras staat blank. Dus we zijn blij dat de auto komt dan kunnen we iets verder over het eiland toeren. De auto wordt netjes op tijd gebracht. Voor de liefhebbers: het is een witte Nissan Versa. Prima auto. Gelijk op pad. Richting Julianadorp. Daar is de massage voor R. Aangeizen er weer file is en we dus nu netjes moeten aansluiten is dit zeker 3 kwartier rijden. We komen over de Julianabrug. Deze heeft wel wat weg Jules Wijdenboschbrug in Suriname. Ook zo stijl. Weer een prachtig uitzicht over het water en de kades. Omdat het veel regent is het eiland behoorlijk groen. Veel cactussen en overal hagedissen. Maar we hebben nog tijd om het eiland te verkennen.

We komen langs een hele grote Centrum Supermarket Piscadera. Daar gaan we even langs als we de masseur hebben gevonden. Ik vind het heerlijk om in supermarkten in het buitenland te struinen. Wat hebben ze? Wat kost het enz.

Dan weer terug naar het hotel. Ik plons heerlijk in het zwembad en ga zonnen. ‘ s avonds lekker verkleurd!