Weer hectisch, maar nu op twee wielen

Woensdag 31 oktober

Half 9 worden we netjes opgehaald door de taxi om ons naar het vliegveld van Chiang Mai te brengen. Het is maar een kwartiertje rijden. Dan gaat R aan de slag om onze bagage doorgelabeld te krijgen tot aan Samui, we maken een tussenstop van een paar uur in Bangkok. Doordat het twee verschillende maatschappijen zijn maakt het erg ingewikkeld voor hen (?) Uiteindelijk lukt het na ongeveer een half uur lullen. Het is een relaxte dag. De vlucht naar Bangkok zit niet vol en het is maar een uurtje vliegen. In Bangkok verdwijnen we in de Blue Ribbon lounge, heerlijk genieten lekker eten en drinken op fijne hangbanken. En dan is het nog een goed uur vliegen naar Samui. Waar het regent. WTF regen???? Daar zitten we niet op te wachten. Chiang Mai mooi weer, Bangkok mooi weer en nu we plat op het strand kunnen gaan liggen regen???? Maar als we in het hotel zijn is het al opgehouden. We gaan gelijk “de stad” in. Wat is het veranderd. Veel nieuwe restaurantjes maar ook nog oldies. We belanden bij 1 van hen. Drankje en een hapje. En dan toch maar weer terug naar t hotel. Zo’n reisdag is toch altijd wel vermoeiend.

Donderdag 1 november

Op zoek naar scooters! Half 10 zijn we al onderweg. R heeft al uitgezocht waar enkele zitten. Uiteindelijk belanden we per ongeluk bij de verhuur waar we het geregeld hebben. Een grijze en rode bolide, 150 cc, waar we de heuvelachtige wegen prima mee kunnen trotseren. En eerst weer even terug naar t hotel om zaken achter te laten die we niet nodig hebben. En dan op pad. We gaan zuidelijke richting. In Chaweng, waar we zitten, is het ontzettend druk met het verkeer. Nu zijn wij die irritante scooters die je links en rechts inhalen!! De scooters zijn leeg dus eerst maar eens tanken. Eerst een paar liter via flessen er in gedaan maar dat levert maar 2 streepjes op. Dan komen we een benzinepomp tegen en dan tanken we hem vol. De route leidt ons langs de kust. Prachtige vergezichten met een blauwe zee. WOW. Als we ergens een foto nemen van de zee, komen we een Duitser tegen. Een oudere man die nu hier woont. We krijgen een waanzinnig mooi verhaal te horen van zijn overleden vrouw, de begrafenis, de ontmoeting met zijn huidige vrouw, de goedkeuring die hij voelt van z’n eerste vrouw. We zijn geroerd. We nemen afscheid van deze aardige meneer en gaan weer verder. We hebben niet echt een doel. We verkennen eerst het zuiden van het eiland. De wegen zijn aardig tot goed maar je moet donders uitkijken want het is hier echt druk. Totaal anders dan vorig jaar op Koh Chang. Ondertussen hebben we na het zandhappen, aanvallen van muggen en het in ademen van uitlaatgassen wel dorst gekregen. We gaan van de hoofdweg af, gelijk wordt het rustig en is dit relaxter. Een paar honderd meter van de snakefarm drinken we een drankje bij lokaal cafeetje, heerlijk koel!

We rijden weer verder en komen op steeds smallere wegen. Prachtig! We rijden langs palmbomen, heel veel kokosnoten, rubberbomen en belanden uiteindelijk bij de Coco Beach bar. Echt een prachtige plek. Witte stranden, blauwe zee, strandtent. Een leuke Thaise dame achter de bar.

De drankjes gaan er wel in! Inmiddels smeren we ons ook maar eens goed in, want we gaan al richting Kreeft. Langzaamaan gaan we toch maar richting het hotel. We hebben zin in om te gaan zwemmen. Zwemmen, massage, cocktailtje en een hapje eten! Heerlijke dag!

Vrijdag 2 november

We gaan vandaag het noorden verkennen. Het is opnieuw een zonnige dag. Niet strak blauw. Maar dat is het in deze tijd nooit. Dus blauw met witte wolken. Gisteren zaten we dus bij de cocktailbar. Alwaar we gratis entertainment hadden. Naast de cocktailbar zou later op de avond een ladyboy show gegeven worden. Om de zaal vol te krijgen stonden de jongens/dames toeristen te “lokken”. Het was compleet over de top. De Japanners reageren heel verschrikt en weten niet hoe hard ze naar de overkant van de straat moeten gaan. Anderen spelen het spel mee en weer anderen gaan er maar eens naar toe. Erg gezellig allemaal. Maar goed, nu zijn we dus aan het scooteren. De wegen zijn hier drukker. We belanden bij Bo Phut, zeer toeristische plaats. We doen daar onze eerste stop (wat later bleek ook onze laatste..). We rijden de kust langs richting het westen. Uiteindelijk hebben we bijna 100 km op de teller. We vinden het wel genoeg en hebben weer zin om een duik te nemen. ‘S avonds dezelfde riedel weer als gisteren.